Bugün Anneler Günü...
Her gün olması gereken için birde “Senede bir gün” yerleştirdik!
Bu gün, varlıklarına göre maddi değeri fazla olan hediyeler veremeyenler ufak bir kır veya saksı çiçeği sunması, oda yoksa sade ama içten bir öpücük ve buse kondurması
Uzaklarda olanların telefon, telgraf ve diğer iletişimle ile hatırlayıp, saygılarını ifade etmeleri yanında mümkünse posta ile hediyeler göndermeleri ile kutlayacaklar annelerini.
***
Sağ olup kendi evladı veya anne gibi kendilerini candan severken büyütüp baktığı (ki bu daha önemli) Anne”ler
Bunları gördükçe mutluluktan uçan annelerin, o anlarda duyduğu esenlik hazzının derecesi ifade edilemez. 
Bunları yapanların anneleri, evlatlarını ne kadar iyi yetiştirilmişler ve kadirşinaslığı aşılamışlar ki…
Bu yetiştirmelerinden iftihar duyacağımız anneler daha bir ileri derecede.
***
Sağ olanlar için yapılanlar öylede. Ya yetiştirmeye ömürleri vefa etmeyen, çeşitli sebeplerden, çocuğundan ayrılıp bir daha göremeyenler!..
Veya fâni dünyadan göçüp Rabbine kavuşan anneler?
Göremediği evladını yetiştirenlerin iyi yetiştirmesi ile…
Vefat eden annesini yine de öğrenip, hayal içinde duasını yapar, Fatiha, Yasin okuyup göndererek …
Hattâ onlar için fakirlere yardım, etraflarına bir şeyler takdim etmekte onları mutlu etme yanında manen sevap kazanırlar.
***
Birde Anneler sağ olup ta, çeşitli sebep neticesi evlatlarından ayrılmış olan anneler var.
Ne yazık ki son yıllarda bu husus “Şehit” ve “Terörist” isimleri ile ölenlerin anneleri!
Her ne kadar ikisi de onları kaybetmenin acısını duysalar da
İlk olanı diğerinden daha ileri değerli bir annedir. Ve onun içinde devam eden acı diğerinden fazladır. Sevgi duygusu altında acı çeker
Çünkü Şehit anası oğlunu Vatan bekleme ve kurtarma için seve seve kucaklayarak ellerine kına yakıp kınalı kuzu yaparak göndermiştir.
Diğeri oğlu için kendi gönderimi yoktur.  Beklide iyi yetiştirememesi veya oğlunun başkalarınca aldatılmasına karşı koyamayıp sözünü geçiremediği…
Dolayısıyla dağa çıkıp Devlet’e karşı gelmesiyle oğlunu kızını kaybeden annedir.
O ise birazda kahretme duygusu içinde acı duyarak anar. Tabii içinde vatan ve insanlık sevgisi varsa
Onun oğlu zaten onda çıkmış. Ellerin olmuş, dağlarda Devlet’e karşı gelme bir tarafa masum Bebe Kadın ve ihtiyarları bile acımasızca öldürme yolunu seçmiştir.
 Her ne kadar acı duysa da şehit annesinin acısı kadar olamaz.
***
Bunlar olmasa da. Yalancı dünyanın bize şeytanca yerleştirdiği kin, nefret ve kırgınlıkları bir tarafa bırakıp...
Kardeşlik içinde oluşumları olan evlatlarını karşıladıkları zaman
Birbirlerine sarılışlarını gözyaşı içinde haz duyarak seyretsek..
Anneler gününün en güzel günüdür işte o gün!..
***
Aynanın bir başka yönü de var maalesef!..
Evladını, evladı gibi yetiştirdiği kişiyi yetiştirmiş, bakmış, tabiri caizse eteğini çul etmiş annelerin dramı bulunmakta!..
Kendilerinden ayrılmış, bir yerlere yerleşmiş evlat veya kişilerin…
Bırakın yıl içi arada bir arama ve sevgilerini sunma işlemi. Hatta mecburiyetleri olması gereken yakın veya uzaktan onlara bakım yapmayı…
Anneler günü değil, Dini bayramlarda bile arayıp sormayanlarda maalesef var sayımlı.
Bu annelerin çoğunun kimi  namerde muhtaç, kiminin bir barakada yaşaması!..
Devlet veya kuruluş ilgililerinin biraz da tanıtım reklamına kaçan Huzur evlerinde ki yaşlı anneleri ziyaret ederlerken…
Sık sık duyarız medyada da gördüğümüz gibi kendi başlarına yaşayanları arayan, ne bulan nede gören var mı ki?
Onların Anneler günü değil mi Bu gün?
Yıllar öncesi yazdığım şiirimden bir parçayı tekrar sunarak noktalayım.
***
Kiminin evi vardı. Olsa da olmasa da bekleyeni,
Kimi derme çatma duvarsız, teneke barakaydı yeri!  
Kimi evinde yemekler için, koysada ortaya sini,
Yerlere atılmış ekmekle giderir, açlığını kimi!
***
Kimi,  sobasın da kömür yakarak, ısınmaya çalıştı,
Kimi, titreme içinde örttü üstüne yırtık yorganı!
Kiminin yoktu kimsesi, kiminin vardı çok evlatları,
Ki bakmayınca fark etmez, hepsi kimsesiz ve yapyalnızdı.
***
Hastamı olmuşlar? Kim görür bakar, doktor ilaç ne gezer,
Kıvranırlar kendi kendilerine, bu dünyadan hep bezer.
***
Şöyle bir düşündüler haftayı!. Yatabildikleri yerde;
Evlat, Devlet, Millet için verdikleri yıllarlık emeğe!
Ne ummuş, ne bulmuşlardı? Üzüldüler olan hezimete
Düşündükçe dolar içleri, çaresiz katılırdı derde!
***
Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle