Allah (cc) buyurdu el-hadid ( 4 ) yüksek meali : “ Nerede olursanız olun Allah (cc) sizinle beraberdir “ O halde Allah ile olan yalnızlık hissetmez. Tek şartı gafil olmamak.

Her an kalbine bak. Orada Allah (cc) Peygamber (sav) ve dostları varsa yalnızlık neyin nesi ? Kaynak kitaplarımız da Allah (cc), Peygamberler (sav) ve dostlarının kalbine günde 360 defa bakar, senin ismin de o kalplerde görünsün.
Ataullah el-İskender (ra) , ne güzel dua etti : Ya Rabbi Seni bulan neyi kaybetti ? Seni kaybeden neyi buldu?

Büyüklerimiz devamla ; Hz Süleyman (as) kadar zengin, Hz Yusuf (as) kadar güzel olsan, gaflet içindeysen yine hüsrandasın. Kurtuluş ancak iman ve amel-i salih ile dir . Allah (cc) inancını yakalayamamış ve ona ulaşamamış bir ruh, kafesteki bir kuş gibi çırpınır durur, onda ölüm ve sonrası için endişe hiç bitmez.
Musa Topbaş (ra) üstadımız, Allaha (cc) vuslatı ne güzel tarif etti ; Bir kişi, Allaha (cc) ram olarak, vuslata ermişse her şeye nail olmuş demektir. İlahi vuslattan mahrumsa, ister dünya kadar şöhreti olsun, herkes onu alkışlasın, hiçbir kıymeti olmayıp sonu hüsrandır.
Hz. Basri (ra) buyuruyor : Allah (cc) seninle olunca, kimden korkuyorsun ? Eğer Allah (cc) seninle değilse, kime ümit bağlayacak kime sığınacaksın?
Hz Basri (ra) nin ifade ettiği gibi Allah (cc) ile kalbi beraberlik ve Allah (cc) ve Resül-ü (sav) sevgisini kalbe kalıcı neşredebilmek önemlidir.

Cennet önce dünyada yaşanır, ahirette tezahür eder. Dünya cenneti de her an kendini Allah’ın (cc) huzurunda bilmeye bağlıdır. Unutmayalım ki Rabbimizi dünyada ne kadar çok anarsak, vuslata o kadar yol alırız.
Peygamber (sav) ne güzel buyurdu; “Cennet halkı başka bir şey için değil dünyada Allah’ı (cc) zikretmeden geçirdikleri zamanlar için hasret ve pişmanlık duyacaklardır.”
Mahmut Sami üstadımız (ra) bizleri ikaz sadedinde ; “ Şefkatli babaya isyan edene, mecnun derler. Merhametlilerin en merhametlisi Allah’ın (cc) emirlerine isyan eden kişiye ne dense azdır. ”
Konu anlaşıldı. Yalnız değil, Allah (cc) ile beraberiz. Müslüman yalnız olmaz. Ya Rab sen ne dersen odur. Biz son nefeste kelime-i şehadetle huzuruna al. Amin

Tarihi kayıtlarda anlatılır Cihan padişahı Yavuz Sultan Selim han ( Allah rahmet etsin ) son anlarını yaşamakta, yanında nedimi Hasan Can Yasin-i Şerif okumakta , “ Selamün kavlen min Rabbi Rahim “ ayetine gelince üç defa okur. ( bu ayetin manasını tefsirden bakalım ) Hasan Can ; Efendim öyle ki Allah (cc) ile bir olma zamanı. Bu sözü duyan Yavuz Selim yattığı yerden doğrulur. Hasan Can’a : “ Hasan Can , Hasan Can ne zaman Rabbimizden ayrıldık ki ? şimdi beraber olalım.” gür sesiyle kelime-i şehadet getirerek huzuru İlahiye çıktı Allah rahmet eylesin.Amin
Unutmayın bu büyüklerimizle ahirette buluşup hasret gidereceğiz. hoşça kalın. Allaha(cc) emanet olun.