Müslümanlar sadece Müslüman olan kardeşleri ahirete intikal ettiğinde onlar için Allah’tan(cc) rahmet ve mağfiret rahmet dilerler ve dilemelidirler.

Son zamanlarda Müslümanların vefat eden insanların gerçekten Müslüman olup olmadığı konusunda bilgilerinin olmadığı veya falan kişi rahmet dilemiş ben de rahmet dileyivereyim kabilinden bildikleri veya bilmedikleri kişiler hakkında Allah’ın(cc) rahmetini dilediklerini görmekteyiz.

İslam’ın Kurucu nesli Sahabe efendilerimizi küçük gören, tahkir eden ve onları yalancılıkla suçlayan, İslam âlimlerini ise aşağılayıp düşman görerek hakaret edenlere karşı rahmet dileğinde bulunduklarını görüyoruz.

Müslüman olduğu söz ve davranışlarından belli olan cami cemaati dindar insanlara karşı beslediği kin ve nefretten ötürü onlara bütün benliğiyle karşı çıkan ve onların aleyhinde bulunmaya devam eden kişiler için de aynı şekilde devam eden bir uygulamaya şahit olmaktayız.

Hâlbuki ortada Buhari ve Müslim’de geçen net bir Sahih hadis var:

Hz. Peygamber’in (sav), münafıkların başı sayılan Abdullah b. Übey b. Selûl’ün cenaze namazını kıldığı, akabinde ona rahmet dileyeceğini ifade ettikten sonra “Asla onlardan ölen birinin namazını kılma ve kabrinin başında durma. Çünkü onlar Allah’ı ve Resulünü inkâr ettiler ve fasık olarak öldüler.” (et-Tevbe, 9/84) mealindeki ayetin nazil olduğu belirtilmektedir (Buhârî, Cenâiz, 84 [1366]; Müslim, Fezâilü’s-sahâbe, 25 [2400]).

Rastgele rahmet dilenen kişilerin Müslüman kabul edilseler bile Münafıkça gösterdikleri davranışları nedeniyle ayet ve hadis gereğince davranmanın daha doğru olacağına inanıyoruz.

Diğer taraftan söz ve davranışları ile olduğu kadar yazdıkları ile de bidat ehli olduğu ortaya çıkmış kişileri o bidatler direkt olarak o kişiyi küfre götürdüğünü söylemesek de bidat ehline rahmet dilenmeyeceğini biliyoruz.

Bidatlerinde inat etmeleri onları sonuçta küfre götürüyorsa zaten söylenecek söz kalmaz, onlara da rahmet dilenmez.

Bunu söylememizin nedeni son zamanlarda sıkça kullanıldığını gördüğümüz vatanseverlik yakıştırmasıdır.

"Vatansever" etiketinin rahmet dilenecek kişilerin bütün günahlarını örten hatta hal ve davranışlarını fazilete dönüştüren mistik bir maymuncuğa tebdil edildiği zamanları yaşıyoruz.

Yine bu zamanda Kur'an ve Sünnet'e rağmen herkesin kendince bir âdet ve kriter edindiği, hayatını inkar ve günahlar üzerine kurmak gibi bir yol seçenlerin yaptığı ulusalcı milliyetçi seküler devletçi kemalist provokasyonların bile görmezden gelindiğini görüyoruz.

Ölen kişi vatana, millete sevdalı, devletine düşkün parolasıyla bir anlamda direkt evliya muamelesine tabi tutuluyor, tabir caiz ise kör ölünce badem gözlü oluveriyor.

Bu anlamda İman, ihlas, takva, edep, salih amel ve hayırda yarışarak, iyiliği emredip kötülüğe engel olarak İslam şeriatına uygun bir hayat yaşayıp yaşamadığı aranıp sorulmuyor şimdilerde.

Bunun yerine anti amerikancı, antiemperyalist olarak tanımlananların kemalizmi bayraklaştırarak, onda vehmettiği anti amerikancılık ve antiemperyalizm üzerinden hayatı boyunca Müslümanlara sahte belgeler ve suçlamalara dayandırılan ithamlarla saydıranların ölümünden bile ibret alınmıyor.

Müslümanlara Kuranın bozulduğunu “M. Kemal’i beğenmeyen yağmacılar Kur'an'ı bozdu” sözü ile iddia eden, şeriat mektebi olan tarikatların tasavvufi bir yapılanma olmadığı iftirasında bulunan, kısaca millilik adına, cumhuriyet adına sap ile samanı karıştırmaktan vazgeçmeyen ağzı bozuk insanlara rahmet dilemek yerine Allah(cc) ameli ile yargılasın demenin daha doğru olacağına inanıyoruz.

İslâma inanmayan, İslam’a göre yaşamayan kişilere utanmadan Müslüman diyebilenlerin, ırkını İslam’ın önüne geçirerek, İslam düşmanı seküler kemalistleri Müslümanlara tercih edenlerin ve Müslümanlara marjinaller diyerek saldıranlara da rahmet dilenmemesi gerektiğine inanıyoruz.

Müslümanlar, bu tıynetteki insanların camilerimize getirilip zorla cenaze namazı kılınması isteyenlerin zorbalıklarına son verin hatta yüzlerine tükürerek hem kendinizi hem dostlarınızı münafık duruma düşürtmekten kurtarın artık.

FARKINDA MIYIZ?

Şeyh Said’e, İskilipli Atıf Hoca’ya, Bediüzzaman’a, Abdulhakim Arvasi’ye, Necip Fazıl’a, Kadir Mısıroğlu’na ve Salih Mirzabeyoğlu’na rahmet dilemeyip Müslümanlara küfreden ama münafık ve müşriklere övgüler dizerek kendisini Müslümanlara kanaat önderi yapmaya çalışanlara rahmet dilemenin Müslümanları dinlerinden edebileceğini hatırlatıyoruz.

Mertlik veya yiğitlik adı altında İslâm'ın şehitlerine namertçe sövmek mi mertlik, İslâm âlimlerini zalimce öldüren kemalizm ideolojisi mi mertlik, İslâm'ın yiğitlerinin kalleşçe darağacına gönderilmesini övmek mi yiğitlik, Şeriata engerek diliyle tıslamak ne zamandır yiğitlik oldu bu memlekette?