Havzanspor’un ayakta kalma hikayesi! Ölen arkadaşına verdiği sözü tutuyor

2008 yılında kurulan Öntur Havzanspor’un bütün maddi sıkıntılara rağmen ayakta kalma hikayesi, Merhaba Şehir Dergisi’ne konu oldu. Takımın bugünkü kulüp Başkanı Fevzi Tezcan, Merhaba Gazetesi Spor Müdürü Ferhat Türkoğlu’nun sorularını yanıtladı. Tezcan, 17 yıldır kulübü neden yaşattıklarını anlattı. Röportaj esnasında duygusal anlar yaşayan Tezcan, “Arkadaşıma verdiğim söz var” dedi.

** Havzanspor Kulüp Başkanı Fevzi Tezcan kimdir?

Aslen Aksaraylıyım. 1979 yılında doğdum. Çok erken yaşta iş hayatına atıldım. Futbol kariyerime 1997 yılında PTT Spor ’da başladım. Konyaspor, Selçuklu Belediyesi, Türk Telekom, Selçuk Üniversitesi, MEDAŞ gibi birçok takımda oynadım. Askerliğimi futbolcu olarak yaptım. Ankara Jandarma’da daha sonra dönüşte Selçuklu Belediyespor ve Medaş Tekmeramspor’da forma giydim. Son olarak ise başkanlığını yaptığım Havzanspor’un formasını giyerek futbola veda ettim. TFF 3. Lig’de mücadele eden 1922 Konyaspor’da başkanlık yaptım. Dönem dönem Konyaspor’da yöneticilik yaptım. Şu anda Havzanspor’un başkanıyım. Ticaret ve futbolu bir arada yürütmeye çalışıyorum.

BİR SOHBETLE BAŞLAYAN HAYALLER GERÇEK OLDU

**Havzanspor hikayesi nasıl başladı?

-Ailecek futbola merakımız vardı. Benim futbola başlangıcımda PTT Spor’du. Ağabeyim Hacı Tezcan ile ‘burayı satın alalım, Havzanspor yapalım’ tarzında sohbetlerimiz oluyordu. İş yerlerimiz de eski stadyuma yakın olunca sağ olsun Mustafa Armutlu diye çok değerli bir dostumuz vardı. Hep birlikte işte kulüp kuralım diye sohbetler ediyorduk. Sonrasında işte bu iş ciddi boyutlara Havzanspor ağabeyim Hacı Tezcan tarafından 2008 yılında kuruldu. Hacı Ağabeyim iki yıl başkan olduktan sonra işlerinin yoğunluğu nedeniyle bayrağı bize devretti. Biz de işin içinde olduğumuz için hem futbolcu olarak hem başkan olarak bazen de yeri geldi hoca olarak görev yaptım. Hala da severek aşkla Konya futboluna ve gençlerine hizmet etmeye çalışıyoruz. Bugüne kadar Hakan Yavuz, Şahin Şarlak, Abdurrahman Baysangur, Abdullah Yılmaz, Mustafa Şener gibi birçok değerli hocamızla çalıştık. Daha sonraki süreçte Hasan Uysal ile Muhammet Fatih Çırak ile çalıştık. Geride acısı ile tatlısı ile uzun yıllar bıraktık.

HAVZANSPOR ÇATISI ALTINDAKİ TÜM FUTBOLCULAR BENİM KUZUCUKLARIMDIR

** Havzanspor’un hedef ve amaçları neler?

Tabi bizim için bir aşktı, sevgiydi, futbol. Öyle de devam ediyor. Tamamen gençliğe dayanıp, dediğimiz gibi onların gelişimiyle alakalı, eğitimiyle alakalı neler yapabilirizi düşünen bir kulüp Havzanspor. Bizim temel prensimiz gençleri kötü alışkanlıklardan uzak tutmak, güzel bir ahlakla yetiştirmek. Tüm yaş gruplarında bir aile olarak hizmet vermeye devam ediyoruz. Ben tüm futbolcularıma kuzucuklarım diye hitap ederim. Her zaman onların yanında olmaya çalışırım en alt kategoriden en üst kategoriye kadar hiçbir antrenmanı kaçırmam.

MADDİ ANLAMDA HİÇBİR GETİRİSİ YOK TAMAMEN GÖTÜRÜSÜ VAR

** Amatör kulüpler profesyonel takımlar gibi değil. Profesyonel takımların getirileri olabiliyor. Bu kulübün size bir getirisi var mı?

Maddi anlamda hiçbir getirisi yok tamamen götürüsü var bu net. Hem maddi hem tesis anlamında sıkıntılarımız çok. Mesela benim kulübüm haftada 9 saat yarı sahada tüm yaş gruplarımla antrenman yapmak zorunda kalıyorum. Belediye kulüplerinin tabi ki kendi tesisleri olduğu için bütün imkanları kullanabiliyorlar. Durum böyle olunca bunların sıkıntısını yaşıyoruz. Pasta eşit dağıtılmıyor. Maddi zorluklar çekiyor muyuz? Tabi ki çekiyoruz. Malzemenden, servisine birçok konuda maddi sıkıntı çekiyoruz ama mücadele etmeye de devam ediyoruz. En büyük üzüntümüz pasta eşit dağıtılmıyor. Çalışma şartlarımız kötü. U16 takımımla U18 takımım yarı sahada aynı saatte antrenman yapmak zorunda ben 50 çocuğa çeyrek sahada antrenman anlamında ne verebilirim ki? Bu şartlarda ben belediye kulüpleri ile nasıl yarışa bilirim? Adamların 3-4 tane sahası var. İstediği gibi kullanıyorlar yani. Tam saha çalışabiliyor. Salonları var, havuzları var, var da var yani. Tabii bu da üzüyor insanı. Sen ne kadar bir şeyler yapmaya çalışsan da bir yerde tıkanıp kalıyorsun. Ama mücadele etmeye devam ediyoruz. Havzanspor büyük bir aile. Birçok genç Havzanspor çatısı altında yetişti. Kimi futbolcu, kimi iş adamı oldu. Bir şekilde yollarımız ayrılıyor, çünkü hayat devam ediyor. Ancak yollarımız ayrılsa bile gönül bağımız devam ediyor. Bu durum da bizi çok mutlu ediyor.

BU ŞEHRİN TAKIMI OLARAK HER KURUMDAN DESTEK BEKLİYORUZ

**Amatör bir kulüp olarak nasıl destekler bekliyorsunuz ?

Özellikle iş camiasındaki insanların biraz daha bu işlere el atması lazım. Belediyelerin biraz daha kapılarını açması lazım. Belki eleştiri olacak ama şimdi Konya Büyükşehir Belediyesi malzeme dağıtıyor. Malzeme zaten kullanılmıyor. Her sene terliğini alacağım ben mesela. Atıyorum, top veriyorlar, zaten kalitesiz toplar. Ayakkabı desen öyle. Ben diyorum onun yerine kulüplere oyuncu sayısına göre maddi destek sağlayabilirler mesela. Şimdi bakıyorsun öbür tarafta bir tane kulüp var. Bir A takımı var ve yalandan zorunlu bir 18 takımı kurmuş. Sen ne yapıyorsun? 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 grubun var. A takımın var var da var. Şimdi sen ve o eşit değilsin yani. Yardımı dağıtırken ona da aynısını veriyor, sana da aynısını veriyor mesela. Senin oyuncu sayın 200, onun belki atıyorum 30 tane, 40 tane oyuncusu var. Ben 35 yıldır bu camiadayım değişmiyor yani. Bir örnek daha vereyim; Konya şampiyonu olduk ve il dışına giderek Konya’yı gruplarda temsil edeceğiz. Gençlik Spor İl Müdürlüğü’ne servis başvurusu yaptık. Olumsuz geri dönüş aldık. Meram ilçesindeyiz diyerek Meram Belediyesi’ne müracaat ettik. Aynı şekilde olumsuz geri dönüş aldık. Durum böyle olunca insan üzülüyor. Konya’yı temsil edeceksin ama kimse destek olmuyor. Bunu görünce ben ne için uğraşıyorum savaşıyorum diyorsun vazgeçecek oluyorsun. Bu tarafa dönüyorsun gençleri görüyorsunuz. Çırpınan, kimsesiz çocuklardan, annesinden, babasından etkileniyorsun devam ediyorsunuz. Ama yine sizden gidiyor. Bazen şevkimizin kırıldığı zamanlar oluyor yani.

ARKADAŞIM MUSTAFA AVŞAR’A SÖZ VERDİM

**Havzanspor için bundan sonraki süreç ne olacak, bir hedefiniz var mı?

Bizim misyonumuz tamamen genç çocuklara kazanmak. Biz dışarıdan transfer yapmamaya çalışıyoruz. Süper Amatör takımda 2005, 2006, 2007 zaman zaman 2008'li çocuklara şans veriyoruz. Bu da deli cesareti zaten. Bu da bizim işimiz. Yani gücümüzün yettiği kadar da bu kulübü devam ettireceğiz. Mevlam, sağlığımıza bir sıkıntı vermezse, gücümüzü almazsa bu kulüp hep ayakta kalacak. Zaten kalma sebeplerinden bir tanesi de rahmetli takım arkadaşım yoldaşım Mustafa Avşar. Kanserden kaybettim kendisini. Ölümünün son anlarına kadar ‘bu kulübü ayakta tutacağım’ diye ona bir söz verdim. İnşallah huzur içinde olsun devam ettireceğiz. Bu süreçte en fazla üzüldüğünüz olay arkadaşınızın vefatı oldu. Mustafa Avşar’ı 2016 yılının Şubat ayında kanserden kaybettik. Mustafa ile beraber futbola başlamıştık. Havzanspor’da da yol arkadaşlığı yaptık. Onun ölümü beni derinden etkiledi. Hala acısını yaşıyorum. Ölüm yıl dönümlerinde yöneticiler, antrenörler ve sporcularımızla birlikte mezarı başında dualarla Mustafa Hocamızı anıyoruz. Az önce söylediğim gibi kardeşim bu kulübün devam etmesini istiyordu. Ben de bu kulübü ayakta tutacağım diye ona bir söz verdim. İnşallah huzur içinde olsun devam ettireceğiz.

TEKNİK DİREKTÖRÜN EN BÜYÜK YARDIMCISI BENİM

**Son olarak, futboldan gelen birisisiniz. Başkansınız ve bir teknik adamla çalışıyorsunuz. Teknik adama müdahale konusunda sıkıntılar yaşıyor musunuz?

Yani çok yaşamıyorum. Zaten bir hedefi olmayan hiçbir hocayla çalışmadım. Özellikle son 10 yıldır idealist antrenörlerle çalışıyorum. Emekli olmuş, vakit geçirecek bir yerler arayanlarla çalışmıyorum. Hiçbir antrenmanı kaçırmıyorum. Saha kenarından futbolcuları takip ediyorum. Yanımda misafirlerim olsa bile oyuncuların durumlarını kontrol ediyorum. Hocanın belki saha içinde göremediği durumları ben görüyorum ve futbolcuyu çağırıp görüşüyorum. Antrenörün bundan haberi olmuyor. Futbolcunun bir sıkıntısı varsa onu hocanın haberi olmadan halletmeye çalışıyorum. Bu durumdan dolayı da hocanın en büyük yardımcısı ben oluyorum.