Yaş itibariyle Hacıveyiszade’yi görüp, sohbetini dinleme, arkasında namaz kılma, herhangi bir hatırasına şahid olma gibi bir bahtiyarlığa maalesef erişemedim. Ben o büyük zatın vefatından sonra doğmuşum. Halen Hacıveyiszade’yi görenlerin, talebesi olanların sağ olduğu bir şehirde tutup da onu anlatmaya kalkmak ta bana düşmez.

Ancak başta rahmetli babam ve halen sağ olan kayınpederim her ikisi de Konya İmam Hatip Okulu’ndan hocaefendinin bizzat talebeleri, ayrıca bizi okutan hocaların çoğu da aynı şekilde Hacıveyiszade’nin talebeleri olması hasebiyle birinci ağızlardan pek çok hatıralar dinledim.

Anne tarafından dedem olan Fahri Efendi de Hacıveyiszade’nin hocalarındandı. Aile, akraba ve tahsil itibariyle hep o havayı teneffüs ederek, hatıralar dinleyerek büyüdük. Görmesek de görmüş gibi olduk.

Aradan yıllar geçti, Allah’ın takdiri ile Hacıveyiszade Merhumun yaşadığı, görev yaptığı, izi, hatıraları bulunan topraklarda Karatay Belediyesi’nde yıllarca görev yaptım.

O dönemde Başkanımız Mehmet Şen’in talimatlarıyla yapılan iki hizmette katkım olduğu için kendimi hep bahtiyar hissederim.

Birisi Konya kültür-sanat camiasının yakından tanıdığı Ahmet Efe’nin editörlüğünde hazırladığımız “Konya’nın Manevi Mimarlarından Hacıveyiszade Mustafa Sabri Kurucu” isimli kitap,

Diğeri de İstanbul’dan Panorama 1453 Tarih Müzesi müellifi değerli dostum Dr. Coşkun Yılmaz’ın editörlüğünde hazırladığımız Hacıveyiszade Belgeseli.

Her iki çalışma için de aylarca süren titiz araştırmalar yapıldı, arşivler, röportajlar, fotoğraflar, görüntüler toplandı. Hocaefendi’nin kendi ses kayıtları, el yazısı notlarına ulaşıldı, aile efradı, talebeleri ile görüşüldü ve sonuçta iki kıymetli eser ortaya çıktı.

Bu iki kıymetli eserden, birisi prestij kitap olarak, diğeri de CD olarak binlerce adet basıldı ve dağıtıldı. Kitabın mevcudu şu an Belediye arşivlerinde var mı yok mu bilmiyorum ama CD aradan yıllar geçtiği halde –bu konuda başka bir çalışma da yapılamadığı için- televizyonlarda, anma programlarında hala gösterilir.

(Bu arada yine Merhum Ali Ulvi Kurucu için benzeri bir çalışmaya imza atan dönemin Meram Belediye Başkanı Mustafa Özkan’ı ve Üstad Ali Ulvi Kurucu’dan Hatıralar kitabının müellifi M. Ertuğrul Düzdağ’ı da şükranla yadediyorum.)

Yeni nesillerin çoğu Konya’daki Hacıveyiszade Mahallesi’ni ve Hacıveyiszade Talebe Yurdu’nu bilmez. Hacıveyiszade Camii ise göz önünde olduğu için adres olarak, mevki olarak bilinir ama bu koca camiye adını veren zat kimmiş diye sorsak, şahsen ben verilecek cevapları çok merak ediyorum.

Demem o ki böyle insanlar tanınmalı, tanıtılmalı, unutulmamalı. Haydi bir daha Hacıveyiszade bulalım da elini öpelim, arkasına düşelim desek yok işte. Nüfus çok, adam çok, hoca çok, unvan-mevki-makam çok ama kimse darılıp gücenmesin o ayarda hocalarımız maalesef yok!

Hiç düşündünüz mü, şu an Konya’nın sokaklarında, camilerinde, mekteplerinde, hayır işlerinde, ilim meclislerinde, sohbet halkalarında, çarşısında, pazarında, esnafın dükkanında herkese selam vererek koşturan, dolaşan, konuşan, yaşayan, namaz kılan, namaz kıldıran bir Hacıveyiszade olsaydı, ne de güzel olurdu!

Gerçekten de “Alimin ölümü, alemin ölümü gibi” imiş.

Allah hocamıza rahmet etsin, alemlere rahmet olarak gönderdiği Nebi hürmetine bize de rahmet etsin.