Bir müslüman namaz kılar, “Amma iyi namaz kılıyor, namazında-abdestinde…” denilir, adamın içine bir riya hissi gelebilir.

Hacca gider, törenle gider, törenle karşılanır, adının başına “Hacı” kelimesi gelir, yine içini bir gösteriş, hoşlanma duygusu kaplayabilir.

Zekat-sadaka verse -her ne kadar gizli verip kimseye göstermese bile- en azından verdiği fakir bilir, ona minnet duyar.

Fakat oruç bambaşka bir ibadet.

Bir kere nefse en ağır gelen ve Allah’tan başka kimsenin bilmediği-görmediği bir iş.

Kimsenin alnında “oruçtur-değildir” diye yazmaz.

Bir insan orucu yemeye meram etse en yakınındaki aile efradından bile gizleyerek bunu yapabilir. Kimsenin de ruhu duymaz.

O şaşaalı iftar sofralarında oruç olmadığı halde davete gelen nice koca koca adamlar vardır. Güya ahaliyi aldattığını, oruç numarası yaptığını zanneder ama asıl aldanan ve kaybedenin kendisi olduğunu bilmez.

İşin doğrusu ne davet sahibi, ne bir başka kimse de onlar oruç mu değil mi bilmez.

Bir tek bilen vardır, o da Allah’tır.

İşte bundan dolayı Allahu Teala bir hadis-i kudsi’de böyle buyurmuş: “Oruç benim içindir ve onun mükafatını da ancak ben vereceğim.”

Bir şehrin Valisi bir takım insanları yemeğe çağırsa ve orada garsonlar, hizmetliler değil de bizzat Vali Bey eline bir tabak alıp, misafirinin önüne koyarak “Buyur” dese, bu nasıl bir alicenaplık ve şereftir.

İşte  -teşbihte hata olmazsa- bir şehrin, bir ülkenin değil, 18 bin alemin Rabbi olan Allahu Zülcelal oruçluların ikramını, izzetini, onlara verilecek mükafatı meleklere bile bırakmadan bizzat kendisi vereceğini söylüyor.

İnsana bundan büyük şeref ve mutluluk olur mu?

Oruçtaki bu meziyet ve faziletin sırrı, insanın bu işi sadece “Allah için” yapmasıdır.

Sıfır riya, sıfır gösteriş, sıfır dünya menfaati…

 Niyet serapa Allah rızası, Allah’ın emrine uymak olunca karşılığı da böyle güzel oluyor.

Orucun bir benzeri de gusül abdestidir. Kimsenin alnında “cenabettir” veya “değildir” yazmaz. Kişi ancak imanının gereği olarak gusleder ve manevi pislikten kurtulur.

Ancak iman ettiği için oruç tutar ve nefsini arındırır.

Müslümanların yaptığı bir takım iş ve ibadetlere maalesef yalan, dolan, üçkağıtçılık, riya, kibir, yaltaklanma, dünya-perestlik gibi şeyler karışıyor. Bunu gören insanlar, Müslümanların hatası yüzünden İslam’dan, müslümanlıktan soğuyor.

Ben inanıyorum ki her işimiz ve her ibadetimiz oruç safiyetinde olsaydı, herhalde bunun güzelliğinden dünyada müslüman olmayan kalmazdı!