Bayramda gücü yeten kurban keser, yetmeyen Allah’a dua eder. Gücü yetmeyen kimse kendini zorlayarak kurban için faizli kredi alarak müberek gün harama bulaşmaz, günah işlemez. İbadetle haramı karıştırmaz.

Bayramda bayram namazı kılınır. Tabii ki bayram namazı vacip, sabah namazı ise farzdır. Ramazan’da teravih’in sünnet, yatsının farz olduğu gibi Müslümanlar ibadetlerin kıymetini iyi bilmeli ve doğru takdir etmelidir.

Bayramda temiz elbise giyilir, gusledilir, güzel koku sürülür, traş olunur, güler yüzlü olunur.

Bayramda kendi evinde, memleketinde bulunup ya misafir kabul edilir, ya da ziyarete gidip sıla-i rahim yapılır. Sahil memleketlere, otellere gidilmez. Zaten seneden seneye görülüp ziyaret edilen akrabalardan kaçmanın alemi yoktur. Tatil yapmak isteyen senenin 4 mevsimi, 2 bayram dışında istediği gün yapabilir. Bayramda evinde duranlar asilzade, ağırazem, güngörmüş, oturaklı adamlardır. Sağa sola kaçanlara ise dilimin ucunda çok laf var ama demiyorum…

Bayramda sadece diriler değil, ölüler de ziyaret edilir. İster arefe günü, ister bayram namazı sonrası geçmişlerimizi ziyaret ederek Fatiha, Yasin ve İstiğfarlarla onları da şeneltmeliyiz.

Bayram geceleri Müslümanların çoğunun bilmediği, gafil kaldığı mübarek gecelerdir. Aynen Kadir Gecesi, Berat Gecesi’nin ihya edildiği gibi ihya edilmesi gereken kıymetli saat dilimleridir.

Kurbanda aslolan, faziletli olan kişinin kendi kurbanını kendi kesmesidir. Ama kesemiyorsa bir kasaba vekalet vererek kestirir ve ücretini verir. Kurbanın etinden bir parça, deri, kelle, paça vererek kasap ücreti ödenmez. Hem normal kasap ücretini verir, hem de dilediği kadar et vs. verirse bu daha güzel olur.

Kurbanın derisi ya direk fakire, ya da bunu fakir fukaraya, talebeye ulaştıran niyeti, istikameti düzgün, İslami hassasiyete sahip vakıf ve derneklere verilir. Bir yıl boyu piyasada gözükmeyip bayramdan bayrama piyasaya çıkan hava-civa işlerle uğraşan kurumlara verilmez, vebaldir, günahtır.

Bayramda (Ramazan’da 1-Kurban’da 4 gün) oruç tutulmaz. Müslümanlar birbirine ikramda bulunmalı, hem ev sahibi, hem misafir beraberce yiyip içmelidir.

Konu-komşu, akrabada ve diğer ümmet-i Muhammed’den hali vakti yerinde olmayanlara gerek canlı kurban veya kurban eti, gerek diğer ihtiyaçlardan tasaddukta bulunmalı, özellikle öksüz, yetim, dul, hasta, yaşlı, kimsesizlerin boynu bükük kalmaması için azami itina gösterilmelidir.

Bayram günleri küslük ve dargınlıkların sona ermesi gereken günlerdir. Kendimiz birisine küs isek, barışmalı, tanıdıklarımızdan birbirine küs olanlar varsa onları barıştırmak için aracılık yapmalıyız.

Kurban Bayramı arefesi ve 4. gün ikindi namazı arası 23 vakitte “Allahüekber Allahüekber Lailaheillahü Vallahüekber Allahüekber Velillahilhamd” şeklinde teşrik tekbiri getirmeliyiz. Bu tekbirler cemaat, münferit, kadın, erkek, yolcu… her müslümana vaciptir.

Kurban’ın tarihçesini düşünüp Hz. Adem, Kabil-Habil, Hz. İbrahim, Hz. İsmail, Hz. Hacer’den başlayıp Asr-ı Saadet’e kadar İslam tarihini gözden geçirmeli, müslümanın en çok değer verdiği şeyleri bile gerektiği zaman Allah yolunda feda edebilecek iman ve teslimiyete sahip olması bilincini hiçbir zaman kaybetmemeliyiz. Yapılması gerekeni yapıp, yapılmaması gerekeni yapmayarak İslamın Bayramını, İslamın emrettiği şekilde geçirmeniz dileğiyle şimdiden bayramınız mübarek olsun.