Tarih, kapitalizmin çöküşüne tanıklık ediyor, Tunus, Mısır, şimdi de Libya intifada, yarın müslim ve diğer mazlum gayrimüslim ülkelerin intifadasına tanıklık edecektir. Çünkü kapitalizm, insanlığın değerlerini sinsice çalarak onu köleleştirdi. Kıyam eden ülkelerin halkları bunu haykırmaktadır, insan hukukundan, hürriyetten sömürüden ve işsizlikten bahsetmektedir.
Batı’nın tezi şu: “Din afyondur,” Batı uygarlık seviyesine ulaşabilmeniz için batılılaşmanız gerekir, kendi değerlerinizle ve kendi kültürünüzle kalkınamazsınız; din tanrı ile kul arasında bir bağdır, dışa yansıtılamaz, din devlet ve dünya işine karışamaz, bunun adına da laiklik! dediler. “Din afyondur” önermesi Batı değerlerinin ürettiği sosyalizmin tezidir; diğer önermeler, gene Batı değerlerinin ürettiği kapitalizmin tezidir.
“Din afyondur” önermesi Rusya’da tutmadı, SSCB 26 Aralık 1991 tarihinde yıkıldı. Söz konusu ülkelerde meydana gelen intifadanda anlaşıldığı gibi, kapitalizmin tezi de tutmayacaktır; çünkü bu tezler, insan fıtratına ve onuruna aykırıdır.
Cemal Abdunnasır milliyetçiliği, Mısır’da, Tunus’ta, Libya’da ve Irak’ta tutmadı, diğer Müslüman ülkelerde de tutmayacağına tarih yakında şahitlik edecektir. Batı’nın kuklası Libya lideri Kaddafi, ağabeyi kapitalizme şöyle sesleniyor: “Kıyam eden gençler dini ilklerle göre devleti idare etmek istiyorlar, din prensiplerini ben devlete yaklaştırmadım!” Demek istiyor ki, ben gidersem, Libya halkı çalınan değerlerine kavuşur, senin Ortadoğu’daki organının biri daha kesilmiş olur, demektedir.
Kapitalizm, Kaddafi’ye yardım edemeyecektir, can havliyle etse bile uzun müddet başarılı olamayacaktır, çünkü görüyor sonunu, kendi başının çaresine bakıyor, sanki Kaddafi’ye, yarın kıyamette şeytanın taraftarlarına şöyle diyeceği gibi diyor: Ben seni çağırdım, kendi isteğinle geldin, gelmeseydin, şimdi ben kendi derdime düştüm, seni kurtaramam.
Kapitalizm, kendini Batı’da da kurtarmayacak, yakında Batı’daki bir organını Yunanistan’da kaybedecek, emarelerini zaman zaman görüyoruz; insanın ömrü kısa olduğu için tarihi olaylara pek şahitlik edemiyor.
Kapitalizm, dünya gelirlerinin yüzde doksan beşini yiyor, bunların dünyadaki sayısı dünya nüfusunun yüzde beşi kadardır. Aynı şekilde Müslim ve mazlum gayrimüslim ülkelerin gelirlerinin yüzde doksan beşini kapitalist kuklalar ve taraftarları yemektedir; bunların sayısı nüfusun yüzde beşini geçmemektedir; çünkü kapitalist çarkının işleyişi bu şekildedir.
Konunun daha iyi anlaşılabilmesi için şu örneği verelim: Kapitalist bir ülkede, memurlara ayrılan gelirin yüzde doksan beşi, memurların yüzde beşine verilmektedir; çiftçiler, esnaflar ve işçiler için de aynı politika uygulanmaktadır. Kapitalist ülkelerde orta sınıfın oluşmamasının ve refahın tabana yayılmamsının sebebi budur.
Bu bir zulümdür, zulüm ise uzun müddet ayakta kalamaz; bir gün yıkılır. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “Nice ülkeler var ki, zulmedip dururlarken onlara mühlet verdim. Sonunda onları yakaladım, dönüş banadır.” (Hac:48)
Not: Bu yazıyı gönderirken internetten Milli Görüş Lideri Prof. Dr. Necmeddin Erbakan’ın vefat ettiğini öğrendim. Allah rahmet eylesin, bütün İslam âleminin başı sağ olsun. Büyük bir mücahidi ve büyük bir devlet adamını kaybettik. “İnnalillah ve inna ileyhi râciun.”