Bazı insanlar, aklı ön plana alarak, aklının yatmadığı olaylardan vahye itiraz ederek, büyük bir gafletin içine düşerler. Kuran-ı Kerim vahye dayalı Allah’tan (cc) bize ilahi bir mektup ve son semavi çağrıdır.

Kur'an-ı Kerimde, Rahman suresinde “ Allah (cc), Kuran-ı öğretti, insanı yarattı, ona beyanı öğretti. ” Yani insanın sırrı, Ahsen-i Takvim ( en güzel yaratılış), vasfı da Eşref-i Mahlûkat ( yaratılanların en şereflisi ) dır. Bu nimetler karşısında, önce vahyi öne alıp, Kuran-ı Kerim’in emir ve yasaklarına boyun eğip, tamam Ya Rab. Okudum, bildim ve anladım demektir. Sözlerin özeti, en güzeli budur.

Peygamberimiz (sav) “Şüphesiz insanlardan Allah’a (cc) yakın olanlar vardır. Ashap sordu. Onlar kimlerdir. Efendimiz (sav), Kuran ehli, Allah (cc) ehli Allah’ın (cc) has kullarıdır.” Başka bir hadisinde devamla “ Sizin en hayırlınız, Kuran-ı öğrenen ve öğretendir.” Peygamberimiz (sav) “ Sadece şu iki kimseye gıpta edilir. Biri Allah’ın (cc) kendisine Kuran verdiği, gece ve gündüz onunla meşgul olan diğeri Allah’ın (cc) kendisine mal verdiği bu malı gece gündüz onun yolunda harcayan kimsedir.”
Şu hususa dikkat edilmesi gerekir; Kuran-ı Kerim’i anlamaya tek başına kâfi gelmediği için, Allah (cc) peygamberler göndermiştir. Akıl, vahyin emrinde olduğu zaman işe yarar. Aklı öne alan felsefeciler, çoğu zaman yanlışa düşmüşlerdir. Hatta çokları, aklıma yatmıyor diyerek, tehlikeli sulara yelken açtılar. Şeytan, vahye tabi olacağı yerde, nefsine uydu, huzurdan ebediyen kovuldu. Akıl, vahye tabi olunca, iman neşesi teşekkül eder. O zaman, insan o güzel aklıyla Allah’ı (cc) ve dinini tanır. Bu konu kaynak kitaplarımızda uzun uzadıya anlatılır. Zamanımızın insanına düşen, yani bizlere düşen görev; Kuran Kerim i ve Peygamberini (sav) hürmet ve muhabbetle bağrına basıp şükretmektir. Şüphelerden ve şeytanın vesveselerinden Allah’a (cc) sığınmak, birinci görevimiz olmalıdır.

Sahabe-i Kiramdan Abdullah ibni Mesut (ra) hz. şu tespiti günümüz insanı için çok mandardır. “ Kuranı Kerim, kendisiyle amel edilsin diye indirilmiştir. Fakat insanlar onunla amel etmeyi bırakıp, onu okumayı iş edindiler.”

Hz. Osman (ra) “ Kalpleriniz temiz olsaydı, Allah’ın (cc) kelamına doyamazdınız “ buyurdu. Burada şöyle bir reçete yazalım; Sıkıntıdayız, öfkeliyiz, yalnızlık çekiyoruz. Abdest aldık, birkaç sayfa Kuran-ı Kerim okuduk, ayetleri, Peygamberimizin (sav) hadislerini anlamaya çalıştık yani başka bir ifadeyle; Rabbimiz ve Peygamberimizle hasbihal ettik, rahatladık ve huzur bulduk. Denemeye değer.
Siz bir hekime gitseniz, reçete yazdırsanız, ilaçları da alsanız ama kullanmasanız, doktora gitmenin hiçbir faydası olmaz illa ki ilaçları da kullanacaksınız. Şifa Allah'tan.

Ehli Sünnet âlimlerimiz, bir Müslümanın en az birkaç sayfa Kuran okumasının, birkaç Hadis-i Şerif incelemesini, yani dinimizi anlamaya çalışmasını tavsiye etmişlerdir.

Ne mutlu Rabbiyle, Peygamberiyle sohbet edenlere. Yazıyı Erzurumlu İbrahim Hakkı (ra) hz. lerinin bir dörtlüğüyle bitirelim ;
Hak şerleri hayreyler
Zannetme ki gayr eyler
Arif anı seyreyler Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler
Hoşça kalın. Allah’a (cc) emanet olun.