İnsan, varlığı sebebiyle imtihan olan.
İnsan; kendini kendinde kaybedip kendinde bulan.
Tarih’in konserinde jenerik bir müziktir. Jenerasyon değişimi yani dejenerasyon.
Kültür, insanların ortak zemin ve zaman diliminde, inanış, yaşam ve paylaşımlarının ortak noktasını oluşturan birikimdir.
Toplumsal değerler; bütün halklarda, tarihsel gelişme evresinin getirileriyle, zaman içinde değişime uğramıştır.
Değer tanımlamaları ise; varlıklarının ve köklerinin korunması gibi zorlayıcı sebeplerden, uzun sürelidir. Sürekli değişen düşünce biçimleri, eski yapılanmaları “mantıksız ya da sadece dini” diye tanımlamakta ya da gereksiz görmektedir.
Gençler aldıkları eğitimle, kendi sosyo ekonomik çevrelerinin değer tanımlamaları arasında bağlantı kurma olanağına sahiptirler. Bu nedenle günümüzde genç nesildeki sosyalleşme, özgürlük ve kişisel gelişime ağırlık veren gruplarda daha fazla kendini göstermektedir.
Alt sosyal tabakadaki gençler, yükselen eğitim seviyesi sayesinde bilinçlenmeleri ile birlikte, ailelerinin değer tanımlamalarından oldukça farklı tanımlamalara yönelmişlerdir.
İtaatkârlık, bağlılık gibi değerlerde büyük ölçüde azalma olmasına karşın; bağımsızlık ve özgür iradenin gün geçtikçe artmasından kaynaklı olarak dejenerasyona uğramış bir nesil potansiyeli göze çarpmaktadır.
Peki, bu oransal artıştan, sonra toplumda meydana gelen, dejenerasyonun önüne geçilmesi için gereken önlemler ne derece, alınmaktadır.
Her zaman ve zeminde, yeni bir neslin yitip gittiğini söylemeye çalışıyoruz.
Peki, bu yitikliğin sebebi ve kaynağı sadece zamanın akışı, ekonomik, teknolojik ve yapısal metaforların değişmesi ve toplumsal gerçek adını verdiğimiz olgu mudur?
Bugünün katili her zaman geçmiştir. Ve geleceğin katilide hep bugünler olmaya devam edecek.
Gençliğin kayboluşun girdabına ilerlediği bir dönemde, geleceğin tesisi mümkün değildir.
Bu iki kuşak arasındaki çatışma ve uzaklaşma, aile bağlarını zedelemekte, insanların birbirleri ile olan münasebetlerindeki sosyalliği öldürerek, yalnızlığın girdabına doğru bütün bir nesli sürüklemektedir.
Bu farklılaşma yada gelişim gibi görülen uçurumun, bir zenginlik olduğunu düşünen kısır beyinli, ve kusur düşünceli insanların bilmesi gereken şudur.
Geçmişin toprağından sıyrılan hiçbir çiçek, geleceğin bahçesinde açma şansını yakalayamaz.
Onun içindir ki gençliğin önünde yolculuk yapan bu neslin, olgun, iradeli, ve yaşamın belirli sıfatları ile donanmış insanlar.
Örnek olurken, ve yol çizerlerken dikkatli olmalılar..