Çaresizliğin bedeli

Çaresizliğin bedeli
Beyninde tümör bulunan ve gözlerinin görmemesi nedeniyle hiçbir iş yapamayan 72 yaşındaki Mehmet Ali Tekeci, kendisine uzanacak bir yardım elini bekliyor
Ailesinin geçimini sağlayabilmek için sebze alım satımı yapan Mehmet Ali Tekeci, bundan 4 yıl önce yüksek şeker hastalığı ve beynindeki tümör nedeniyle gözlerini kaybettiğini ve o tarihten bu yana hiçbir iş yapamadığını dile getirdi. Evinin ihtiyaçlarını bile karşılayamamanın kendisi için oldukça üzücü bir durum olduğunu ve bu nedenle zaman zaman bunalımlara girdiğini ifade eden Mehmet Ali Tekeci, “Doktorların deyişine göre beynimdeki tümör büyüyerek gözüme vurmuş. Şekerin de yükselmesi ile birlikte gözlerim görme özelliğini yitirdi. Sağlığım sıhhatim yerinde olsa, başkalarının eline bakmaktansa gidip bir yerlerde çalışıp evimin ekmeğini kendim kazanacağım. Ama ne yazık ki yaşımın ilerlemesinin yanı sıra gözlerim de görmez oldu. Bu nedenle çalışamıyorum. Hiçbir gelir kaynağımız da yok üstelik evimiz de kira. Ne yapacağımızı bilemiyoruz” diye konuştu. Selçuklu Kaymakamlığı tarafından geçici olarak bağlanan 250 lira kira desteğinden başka maddi gelirlerinin olmadığını ifade eden Mehmet Ali Tekeci, “Oturduğumuz evin kirası 300 lira. Kaymakamlıktan aldığımız 250 liranın üzerine 50 lira da komşuların ve yardımseverlerin yardımıyla denkleştirip ancak bu şekilde ödeyebiliyoruz” dedi. Evinin elektrik, su ve temel gıda gibi ihtiyaçlarının da yine komşular ve yardımsever vatandaşlar tarafından sağlandığını anlatan Tekeci, bir an önce tedavi olmak ve başkalarının eline bakmadan kendi evini geçindirmek istediğini vurguladı.

‘EVİMİ GÖREN YARDIM ETMEKTEN VAZGEÇİYOR’

Belediye yetkililerinin yanı sıra birçok sivil toplum kuruluşunun da kendisine yardım etmek üzere evine geldiğini, ancak evin düzenini gördükten sonra yardım etmekten vazgeçtiğini anlatan Mehmet Ali Tekeci, “Aslında evimde üstüne oturacak bir tek kanepe bile yoktu. Ancak, yardımsever bir mobilyacı esnafı geçtiğimiz aylarda evin tüm mobilyalarını aldı. Yardım kuruluşları ve belediye yetkilileri de yardım etmek için evi teftiş etmeye geldiklerinde yeni yeni mobilyaları görüp sizin yardıma ihtiyacınız yok diyerek çekip gitti. Bir yardımseverin bu mobilyaları aldığını söylesem de kimse bana inanmadı. Oysa ki ben, hiçbir gelirim olmadığı ve çalışamadığım için yiyecek ekmeğe bile muhtacım” diyerek yardım istedi.

Dört çocuk babası olduğunu 3 kız çocuğunun evlendiğini ve en küçük çocuğunun ise yine yardımsever biri tarafından okutulduğunu anlatan Mehmet Ali Tekeci, “Çocuğum yatılı olarak bir yardımsever vatandaş tarafından okutuluyor. Zaten benim de tek umudum okuyan bu kız çocuğum. Kızım hafta sonlarında eve geliyor. Bazı ihtiyaçlarının olduğunu söyleyip bunları karşılamak için benden para istiyor. Ben de tek kuruş bile veremiyorum. Bu durum beni kahrediyor” ifadelerini kullanırken gözyaşlarını tutamadı.

YOLUNU BULMAYA İP YARDIMCI OLUYOR

Mehmet Ali Tekeci’nin eşi 60 yaşındaki Hacer Tekeci de, eşinin çalışabilecek durumda olmaması ve gözlerinin görmemesi nedeniyle evin tüm yükünün omuzlarında olduğunu belirterek, “Evimin ihtiyaçlarını giderebilmek için bir iş bulup çalışmayı düşündüm. Ama eşimi evde yalnız bırakamıyorum. Çünkü bir ihtiyacı olduğu zaman ihtiyaçlarını kendisi gideremiyor. Oturduğu koltuğa bağladığımız ip sayesinde ancak lavabonun yolunu bulabiliyor. Oraya da giderken duvarlara çarpıyor ve yere düşüyor. Bu nedenle onu evde yalnız bırakamıyorum” dedi. Yaşamak için temel ihtiyaçlarını nasıl gidereceklerini düşündüklerini belirten Hacer Tekeci kendilerine uzanacak bir yardım elini umutla beklediklerini sözlerine ekledi.

RASİM ATALAY

 

HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.