Yunus Emre’nin dediği gibi can aynı can, beden farklı

Bir yaratan var birde yaratılanlar. Yaratan tüm yarattıklarına kendinden bir ruh vermiş. Hepsini ayrı ayrı tasarlamış diriltmiş. Cansız olanlara ölü, canlı olanlara diri demiş.

 Tabiattaki her canlı diri olduğuna göre can taşır. Bir canı var. Beden aldığı darbelerden acı çeker, ruh duygusal davranışlardan acı çeker. 

Peki bir hayvan Allah’ın yarattığı kul değil midir, onda can yok mudur? Bizim aldığımız darbeler canımızı acıtıyorsa diğer canların aldığı darbede bizim canımızın acıdığı kadar acımaz mı?

Evet, Konya’da hayvanlara yapılan eziyetten bahsediyorum. Zavallı merhamete ihtiyacı olan bir köpek. Allah ona ayrı beden bize ayrı beden vermiş. O köpekle bizim aramıza sadece idrak farkı vermiş. Ve idraki bile doğru kullanamayan bazı canlılar bu hayvana eziyet ederek Allah’ın verdiği cana hiçbir hakları yokken kıydılar. Masumca o bakışları görmeyen kalpleri ölmüş zavallılar. Aslında sadece o değil. Hayatımız süresinde hep hayvanlara yapılan şiddete tanık olduk. Bu nasıl bir vicdan bu nasıl bir insanlık dedirten olaylarla karşılaştık. Allah’ın yarattığına yaşamasına izin verdiği cana sadece bir hayvan diye eziyet etmek hangi canlıya yakışır?

Bir köpeğe bir ekmek verin sonra size bakışına dikkat edin. Öyle dostça bakar ki gözündeki sevgi öyle büyür ki ondan aldığınız pozitif enerji anlatılamaz. Allah onun yerine bizi de bir hayvan yaratabilirdi. Hiç böyle düşündünüz mü? O hayvanı kendi yerinize koyun. Size odunla kafanıza kafanıza vuruyorlar. Canınız yanar ve o kişiye öfkelenirsiniz değil mi?

Yunus Emre zaten açıklamış. Sende olan can onda da var. Acı aynı. Açlık aynı. 

Müslüman bir kul Allah’ın yarattığı hiçbir canlıya kıyamaz. Hepsinin bir amacı olduğunu ve vazifelerinin olduğunu bilir. En önemlisi de Allah’ın verdiği canı sadece Allah’ın alacağını bilir. Bir karıncayı ezemez. Çünkü o karıncanın canı bizimkinden ayrı değildir. Bir dal kıramaz. Çünkü o dalda can vardır. Her yaratılan bir vazife taşır.

Hiçbir yaratılan canlı yoktur ki tabiata faydası olmasın. Hiç beğenmediğiniz bir böceğin bile doğayı temizlemeye faydası olduğunu bir düşünün. 

Böyle baktığımızda her canlıya saygı duymak bizim görevimiz. Unutmayın, hayvanları sevmek zorunda değilsiniz, ama saygı duymak zorundasınız.  Yemek koymak zorunda değilsiniz, ama yemek koyanlara saygı duymak zorundasınız. Bu dünya sadece insanlara ait değil. Tüm yaratılanlara ait. 

Ne dünyanın sahibiyiz, ne de canların. Tek sahibi var. O canlara can veren ve alan. Bu kadarız işte……