Bir defasında Hz. Ömer, Übey b. Ka’b ve Ebu Hureyre (r.a) Peygamberimiz (s.a.v)’in yanına gidip huzuruna çıktılar ve;
⁃ Ey Allah’ın Resulü! İnsanlar arasında en bilgini kimdir? Peygamberimiz (s.a.v),
⁃ Aklı olan, buyurdu.
⁃ İnsanların arasında en çok ibadet eden kimdir?
⁃ En akıllı olanıdır, buyurdu.
⁃ Ey Allah’ın Resulü! İnsanlar arasında en faziletli kişi kimdir?
⁃ En akıllı olanı, buyurdu. Bu cevaplar üzerine sahabeler,
⁃ Ey Allah’ın Resulü! Akıllı insan; konuşması güzel, insanlığı tam, cömert ve şahsiyet sahibi kimse değil midir? Diye sordular. Peygamber Efendimiz (s.a.v) şu ayeti okudu:
“Bütün bunlar dünya hayatına ait geçici faydalardan ibarettir, âhiret ise Rabbinin katında takva sahiplerine mahsustur.” (Zuhruf, 43/35.)
Akıllı insan, dünyanın değersiz şeyleri karşısında Allah’tan hakkı ile korkan ve O’na yönelendir. Asıl amaç günah işlememektir.
Malik b. Dinar (r.a) şöyle demiştir:
İnsan, kendi ruhunda korku ve ümit alametleri sevdiğinde, iman bakımından sağlam bir kulba yapışmış demektir. Korkunun emaresi Allah’ın yasaklarından kaçınmaktır. Ümidin emaresi ise yapılan işten Allah’ın razı olmasıdır.
Denilir ki: Korkunun ve ümidin iki alameti vardır. Korkunun alameti, Allah’ın yasak ettiklerinden uzak olmaktır. Ümidin alameti ise Allah’ın razı olduğu işleri yine Allah için yapmaktır.
Hz. Cabir (r.a)’den gelen rivayette Nebî (s.a.v) şöyle buyurdu:
“Mümin olan kişinin hayatı iki korku arasında geçer: Biri ömrünün geçen kısmı ile ilgili Allah’ın ne hüküm vereceğini bilemez. İkincisi, ömrünün geri kalan kısmıdır. Bu konuda da Allah’ın nasıl hüküm vereceğini bilemez. Öyleyse kişi; dünyadayken ahireti için, gençliğinde ihtiyarlığı için, hayatta iken ölümü için azık hazırlamalıdır. Allah’a yemin ederim ki, ölümden sonra geri dönüş yoktur. Dünyadan sonraki eviniz ya cennet olacak ya da cehennem olacaktır.” (İbn Mübarek, ez-Zühd, nr. 102.)
Rabbim korktuklarımızdan emîn eylesin. Gününüz bereketli olsun.