Meşhur Osmanlı Kadısı Molla Hüsrev vardır…

Bir gün evinden çıkmış, görevli olduğu mahkemeye gitmektedir... Yol kenarında oturmuş meczubun biri kendisini göstererek bağırmaya başlar;

“- Bakın bakın, zebanilerin başı gidiyor…” diye bağırır…

***

Molla Hüsrev çok bozulur ancak belli etmez, sesini çıkarmaz, mahkemeye gider ve biraz sonra kadı efendinin gönderdiği iki zabit gelip meczubu yaka paça mahkemeye getirirler…

Kadı Molla Hüsrev öfkeyle sorar;

“- Bre adam arsız, utanmaz, ben burada Allah'ın emirlerini yerine getirmeye çalışıyorum... Sen benim hakkımda neden "zebani"  diye bağırırsın...”

***

Meczup hiç istifini bozmadan Kadı Molla Hüsrev’i baştan ayağa süzerek cevap verir;

“- Efendi hazretleri, zaten zebaniler de Allah'ın emirlerini yerine getirmezler mi?”

***

Yalın ayak çok…

Maşallah, bu topraklardan hiçbir zaman da eksik olmadı…

Büyük medeniyetlere beşiklik eden yerleşim birimlerinde bu iş asırlardır böyledir…

Yalın ayağı da, dalkavuğu da eksik olmaz…

Tarih boyunca bu gen, birinden diğerine geçerek, bu kadim topraklarda hep kendisini korur durur…

Başkentlerin hamurunda tarih boyu birçok özelliğin yanında bu gen hep vardır…

***

Etrafımıza bakıyoruz…

Hatalar var…

Düzeltilmeye muhtaç icraatlar var…

***

Yapanlarda farkına çoğu zaman varmış…

Ama ne çare bu yalın ayak takımı ile birleşen dalkavuk takımı bir türlü alkışı, taklayı kesip idareye hatasını düzeltmesine bırakın fırsat vermeyi, hatanın devamı konusunda neredeyse yüreklendiriyor…

***

İdarecinin hem burada, hem de ahrette ayaklarını kaydırıyoruz…

Dalkavuklukla istikametten koparıp çıkarttığımız, bir anlamda hatalarını örterek, yanlışlarını alkışlayarak yüreklendirdiklerimizi biz zebanileştirmiyor muyuz?

Yarın Ruz-i Mahşerde;

“Yanlış işleri o yaparken, sen ne yaptın..?” diye sorulmayacak mı?

Yalan dolan yazıp çizen

Kudretliye övgü düzen

Dün dinsizim diye gezen

Bugün Müslüman olmuştur

***

Emeksiz zengin olanın

Kitapsız bilgin olanın

Sermayesi din olanın

Rehberi şeytan olmuştur

(Ataol Behramoğlu)