İnsanoğlunun yaradılışının kaynağı olan toprak aynı zamanda doğurganlığın, cömertliğin,bereketin, iyiliğin ve temizliğin sembolü olarak da bilinir ve benimsenir. Bu benimseyiş bazen insana ölüm noktasında bile “Topraktan geldik toprağa gideceğiz “dedirtir. Toprağın doğurganlığı kadınla özdeşleştirilir, cömertliği o sonsuz sunduğu bitkilerle, yeşilliklerle, temizliği su bulunamayınca alınan teyemmümle. Ve tüm bu özdeşlikleriyle asırlardan bu yana” toprak “ve “insan “bir bütündür.

Toprak, sofralara gelmeden önce bir bitki olarak rüzgârda salınan başağın evidir. Tüm umudu ekip biçmek olan çiftçinin emeğidir, toprağın dilinden en iyi çiftçi anlar. Bu yüzden on binlerce betonun arasından sıyrılıp toprağa bir kez de bir çiftçi gözüyle bakalım. Toprak, yalnızca su ile sulanmaz bazen bir çiftçinin alın teri ile de sulanır. Hatta en çokta alın teriyle sulandığı zaman yeşerir. Toprak her zaman emek ister ancak teknoloji ile birlikte bu emeği toprağa yansıtmamız hem farklılaştı hem de bir miktar kolaylaştı. Önceleri çiftçiler tohumu toprağa attıktan sonra gözleri göğe dikip bir damla suyun düşmesini beklerlerdi, şimdilerde sulama sistemlerinin eskiye göre gelişmişliğiyle bu sorun az da olsa ortadan kalktı ve çiftçiler biraz da olsa rahatladı.

Öküzlerle sürülen toprağı ekip biçmek önceleri büyük bir güç isterdi ancak günümüzde sanayileşme ile gelen makineler sayesinde bu durum deyişti. Bilek gücü yerini artık makineye bıraktı. Toprak yine aynı kaldı belki ama toprağı işleyiş yöntemlerimiz farklılaştı. Üstelik bu farklılaşma sadece toprağı işleyiş yöntemlerimizde olmadı aynı zamanda toprakta ki mahsulleri koruma şeklimizde yavaş yavaş değişmeye başladı. Örneğin yamalı elbiseler giydirdiğimiz korkuluklar tarla köşelerinden bir bir yok oluyor, onların yerini parlak şeritler, tarla etrafına çekilmiş elektrikli teller alıyor. Hele ürün dalında çürümesin, börtü böcek uğramasın diye kullandığımız zira ilaçlardan bahsetmiyorum bile.

Toprağı işleyişimizde bu ve bunlar gibi daha pek çok değişiklik meydana geldi. Bu değişiklikleri olumlu ve olumsuz açıdan değerlendirmemiz değişikliklere hangi açıdan baktığımızla ilgilidir. Bu konuda genel bir tutum varsa eğer bu toprağı sevmemiz ve doğru yöntemlerle işlememiz gerektiğidir. Ayrıca toprağı ve doğayı koruyan nesillerde yetiştirmek gerekir hatta bana kalırsa doğaya pırıl pırıl bir çocuk yetiştirmek istiyorsak önce o çocuğun toprakta oynayıp üstünü başını kirletmesine izin vermeliyiz. Yalnızca betona değil toprağa da dokunmasına izin vermeliyiz. Sevgiyle kalın.