Sondan söyleyeceğimi baştan söylüyorum...

Yaradandan ötürü yaratılanı seven bana yakışmadı...

En büyük hatam kulaklarımla yazmaktı, gözlerimle değil...

Mantığımla değil, duygularımla...

Güzel bir atasözü var, “Dal, rüzgarı affetse bile kırılmıştır bir kere” diye...

Kırgınlığı biter mi?

Bilmiyorum...

Dedim ya, kırdım, döktüm, parçaladım...

Züccaciye dükkanına giren fil gibi...

Ne yalan konuşayım, son dönemlerdeki kurduğum hiçbir cümle, böyle koymadı bana...

Derin yaralar açmadı, vicdanımda ve gönül dosyamda...

Sadece benim mi?

Aykut Kocaman'ın da...

xxx

Aykut Hocayı kırdım

Aykut Hocayı yaraladım...

Aykut Hocayı can evinden vurdum, hem de tam 12'den...

Mesele malum...

Hangi affedilmez günahın cezasını çekiyoruz?

Cevabını yüce Yaradan bilir...

Şüphe götürmez...

Günah büyük ki, bedeli de kocaman oldu vicdan denizimde...

Çektiğim değil, çektiğimiz ızdırabı bir biz biliriz, bir de bizi yaratan Allah..

Kefaret ağır...

Diyeceksiniz ki, “Kendi düşen ağlamaz”

Eyvallah...

Var elbet hatalarımız, yanlışlarımız, kusurlarımız...

Hataya ve yanlışlara sürükleyen nedenleri yazacak değilim...

Dedim ya, keşke kulaklarımla yazmasaydım...

Ve hiç içime sinmeyen “keşke” kelimesini bir kez daha kullanmasaydım...

Lafı eveleyip gevelemeye gerek yok...

Önce Aykut Hoca'nın kendisinden, sonra annesinden ve babasından özür diliyorum...

Sadece kendisinden değil, “inancını Aykut Hoca gibi içinde yaşayan” tüm insanlardan da özür diliyorum...

Ve kendi babamdan da...

Aykut Hocayı çok seven, Aykut Hocanın da kendisini çok sevdiğini söyleyen babamdan...

Çünkü, onun da kulağına gitmiş bu tatsız olay...

Üzülmüş...

Hem de çok...

xxx

Evet...

Masum değilim...

Çünkü, ben de bir vicdan var...

Vicdanımdan korkuyorum...

Vicdanım beni rahat bırakmadı...

Vicdanım Aykut Hocanın yanında yeraldı...

Ve vicdanım bana “özür dile” dedi...

Çünkü, kapanmayan tek yara, vicdan yarasıymış...

Bu özür Aykut Hocanın yüreğindeki yarayı kapatır mı?

Kimbilir...

Aykut Hocayı bilmiyorum, benim vicdanımdaki yara kabuk tutacak, ama kapanmayacak...

Bu özür yazısı,  kaostan, kandan, kavgadan beslenenleri yüzde bir milyon rahatsız edecek...

Tabi ki Aykut Hocayı “velinimet”i gibi görenleri de...

Ama en azından benim vicdanım  rahat edecek...

Önemli olan da benim vicdanım...

Ve...

Sosyal medya üzerinden prim yapmaya,  bu kaostan beslenmeye çalışan ve vicdanı olmayan tazeleri de!  Allah'a havale ediyorum...

Nokta.