Vezirlerden biri tebdili kıyafet gezerken, çok güzel bir Çingene kızına vurulmuş... Yemeden içmeden kesilmiş, neşesi, sevinci kaybolmuş gitmiş…

Kalede durumu yakınlarına anlatmış... Yardımcılarından biri, hemen kızı istemeye karar vermiş vezirine...

***

Almış adamlarını, kız istemeye gitmiş...

Kızın babası;

“Benim vezire verilecek kızım yok…” deyip tersyüz etmiş heyeti...

Herkes şaşkın... Bu kez daha hatırlı adamlar girmiş araya...

Çingene Nuh diyor, peygamber demiyor…

Gonya tabiriyle;

“Yükünü göge kayıyor..” inadından bir türlü vazgeçmiyor, vermiyor kızı...

Bu kez vezirin, en sert komutanlarından biri dünürcü gitmek için ısrar etmiş... Vezir itiraz etse de almış adamlarını, gitmiş kızın evine...

***

Adamlar, daha kapıdan girer girmez, girişmişler kızın babasına... Allah ne verdiyse, “Yin mi? Yimen mi?..” Bir temiz dayak atmışlar Çingene’ye...

***

Çingene feryat ediyor;

“Aman lala paşam, ne olur vurma!

Komutan;

“Sen kim oluyorsun da, vezirimize kız vermiyorsun?”

***

Adam Gonya deyimi ile  “Pirli-pirişan..” adeta meleyerek cevap veriyor;

“Aman paşam, böyle usulüne göre isteyen oldu da vermedik mi?”

***

Dış politikada usulü çoktan kaçırdık…

Dün Irak Merkezi Yönetiminin Başbakanı İbadi’ye;

“Sen kimsin, bizim muhatabımız olamazsın, yok hükmündesin..” diyeli, bir yıl olmadı…

Bugün Dış İşleri Bakanımız Kuzey Irak referandum kriziyle alakalı;

“Merkezi hükumetin Başbakanı ne diyorsa onu yapacağız, öncelikli olarak onların adımlarını takip edeceğiz...” diyoruz…

***

“Bölgemize Kuzey Irak referandumu ‘hançer’ saplamıştır bu bir ihanettir..” diyoruz ama Türkiye’ye meydan okuyan, Barzani’yi ;

“Bu yanlıştan mutlaka dönecekler, her şey için çok geç değil..” tesellisiyle vananın başında usulüne uygun yaptırım yapmadan bekliyoruz…

Vurun, kırın demiyoruz ama Allah aşkına usulüne uygun ‘dik durun’ diyoruz…