Haberciliğin en zor yapıldığı döneme denk geldi Televizyon Anchormanliğimiz… Seçimler, ayrışmalar, gerilimli politik gündem, kamplar, sevgisizlik, sloganlar üzerinden yürüyen siyaset…

***

Her türlü tarafsızlığa tahammülsüzlük…

***

Sadece bir tarafı suçlamak kolaycılık olur… Toplumunun her katmanında neredeyse popüler kültür ile birlikte zenginleşip, kökleşen; “Ya benimsin ya toprak” inancı, bu topraklarda belki de en zor işi gazeteciliğin üzerine yüklüyor…

***

Böyle bir süreçte, ağırlaşan yüke rağmen, büyüklerimiz Kanal 42 Televizyonu’nda ekranların karşısına itiverdiler…

***

Formatsız, plansız, Rabbe havale bir Ana Haber başladı…

***

Her şey kendi mecrasında, kendiliğinden pazarlıksız oluştu bitti… Sokaktaki Kerem ile ekrandaki Kerem’in tek farkı ekrandakinin ‘kravatlı’ olması… Şive sokakla aynı, samimiyet ve muhabbette…

***

Her akşam halkın içinden gelip, ‘halkın gündemini’ anlattıktan sonra yeniden oraya dönmek fevkalade müthiş bir şey…Tüm bu karışık gündeme rağmen, Konyalının koruyup kolladığı haberci olmak ise bambaşka bir duygu…

***

Bir yılı aşkın süredir hafta içi her gün seyirci ile haşır neşiriz…

***

Bir anda tüm izleyenlerin ailesinin bir ferdi gibi oluverdik… İzleyicilerimiz ile etkileşimiz sokağa kadar yansıyor… Konya’yı kucaklayan ve karşılığında Konya’nın coşkuyla kucakladığı;

“Bu Ana Haber çok sevildi”

***

Yılın bu son günlerinde, gazeteciliğimize gösterdiğiniz ilginin yanında, televizyonculuğumuza da verdiğiniz desteğe teşekkür etmek istedik…

***

Bu ekiple, kitap yazmak, gazetecilik yapmak, Konya’nın en prestijli dergisini çıkartmak ve televizyonculuk yapmak ayrı bir keyif… Allah ömür verirse, 2016 yılında da farklı projelerle huzurunuza geleceğiz…

***

Umutla, barışla, sevgiyle ve başarılarla dolu bir yeni yıl temennisiyle, ilginize, samimiyetinize ve eşsiz desteğinize sonsuz teşekkürler…

***

İyi ki varsın okur…