Daha doğduğumuz gün sahneye çıkmışız ve üstümüze düşen rollerimiz verilmiştir. İster farkına var istersen varma! Doğumdan ölüme kadar rollerimiz olduğu gibi sonradan edindiğimiz veya bize yakıştırılan rollerimiz de vardır. Rol, evet; bu yalan dünyanın sahnesindeysek hepimiz bir oyuncu değil miyiz?

***

Hatta bize verilmeyen rollere bile bürünüp ağırlığının kamburuyla bükülmez miyiz? Burada tam seçimimiz bizim olan ve alıştığımız rollerimiz… Herkeste olduğu gibi rollerim olsa da biraz da her şeyden sıyrılıp seyirci rolünü oynamak istedim. İsterken de bu yazıyla kalemim rollerimde ve satırlarımda gezindi.

***

Rollerimizden birini oynarken bazen diğer rollerin katkısını yok sayamayız. Hayatımızın ucundan tutan sürükleyici rolleri, kendimize olduğu gibi başkalarına da bu şekilde hatırlatırız. Önemli olan hayatımızda üstümüze düşen rollerimizi samimi ve gerçekçi oynayıp bu hayatta veda vakti geldiğinde üstümüze düşenleri layıkıyla yapmış olarak ayrılmak.

***

Ne demiştik? Bir rolümüz diğerine yardım ediyor dediğimiz gibi bazen asla bırakmak istemediğimiz baskı hissettiğimiz roller de var. olsa da Harese dikeni ya da deve dikeni gibi, yedikçe ağzı kanatsa dahi bundan asla vazgeçilmediği gibi hoşumuza gide bazı rollerimiz işte bunun gibidir. Vazgeçmediğimiz veya asla bir parçamız gibi atamadığımız veya başarısız damgasını kabul etmeyerek ve o inleten alkışları duymak uğruna katlandıklarımız…

***

Hayatın akışında herkesin rolünde bir bukalemun dönemi olsa da ben bu defa seyirci rolüyle yazmak istedim. Çünkü hayatın seyirciliği yanında bir tiyatro seyircisi pozisyonumla yazı yolculuğumun da seyircisi oldum ve sahnede perdeler açılıp kapanırken ben roller içindeKİ rolleri seyrediyordum. Bunlar o kadar usta oyunculardı ki aynı hayat gibiydi ve bazen ağlatıp bazen güldürerek ayakta alkışı çoktan hak etmişlerdi.

***

Yine dediğim gibi hayatın kendisi de zaten üstümüze yazılmış bir rol değil midir? Bu rollerin en iyisini gerçekçi, dürüst oynamak her zaman iyi rol örneği ile dimdik kalabilmekti bazen mağrifet. Bu defa dimdik durabilmek rolünde önemini beraber kavrayabilmekti ve bu dikliğin gölgesinde huzur bulmak değil miydi?

Hayata karşı üstlendiğimiz rolleri oynarken daima dürüst ve içtenlikli davranabilme dilekleriyle…