Fatih Sultan Mehmet, çocukluğunda biraz yaramazlık yapınca, babası olan II. Murat Han hiddetlenir...

***
“Ne kadar yaramaz bir çocuksun, senden adam olmaz” diye çıkışır, padişah oğluna...

***
Orada bulunan ve velâyet sırrıyla kalp gözü açık olan Akşemseddin Hazretleri, hafifçe gülümseyerek mırıldanır...

***

Yanındakiler kulak kabartır; “Peder ne der, kader ne der...” diye söylendiğini işitirler Akşemseddin'in...

***

Bu vakıa gibi çoğumuz hayatında benzer olaylara şahit olmuşuzdur...

***

En haytası, bazen en hayırlısı çıkıverir evladın...

***

Ya da “Bundan bi numara olmaz” dediğimiz bir sürü isim, numaralarla dolu olduğunu kader sahnesinde gözlerimizin önüne seriverirler...

***

Batînide bizleri üzen, sıkıntıya sokan telaşeye verdiren işlerin, zahîride hangi zenginlikleri bünyemize katacağını unutuveriyoruz...

***

“Bundan olmaz” deyip kestirip attığımız her mesele aslında, ilahi takdire asilik değil midir?

***

Ama kapımıza gelmişi küçültmeden vermeyiz...

***

Huy işte...

***

Patronlarımızda sıkça görülür bu tavır...

***

Küçültmeden büyütmezler...

***

Defolu severiz her şeyi... Önce defolarız sonra sahipleniriz...

***

Neden defolarız?

***

Bizden başka kimse kullanmasın diye olabilir mi?

***

Kapınıza gelmişleri küçümsemeyin...

***

Hangisi zor?

***

Kapına gelene vermek mi? Bilmediğin bir kapıdan almak mı?

***

Hanginiz Allah'ın talihli kulusunuz?

***

Ya da hanginize imtihanda diğerinden daha zoru sorulmuş?

***

Defolamayın, helali mundarlamayın...

***

Hayırsız, uğursuz diye damgalamayın…

***

Ragıp Paşa’nın ya da Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri’ninde dediği gibi;

“Harabat ehlini hor görme Zâkir, defineye malîk ne viraneler var…” sözünü unutmadan ön yargısız yaşadığımızda gönüllerimiz dervişane sarhoşluğa ancak o zaman erişecektir…