Konya’dan değil de sanki bir uzay üssünden seçildiği izlenimi veren ve Konyaspor’a duyarsızlıkta sınır tanımayan milletvekillerinin Konyaspor’a bir maaşlarını bağışlamaları imkansızın da ötesinde metafizik bir olay olur. Öncelikle üzülerek söylüyorum milletvekillerinin bu parayı vereceğini sanmam.

Hatta daha ileri gideyim, bazılarının Konyaspor’dan haberleri olmaması için bir eliyle gözlerini kapattıklarını görür gibiyim.

Transfer yasağından sonra iyice bunalıma giren Konyaspor’un başkanının takımı kampa götürmek için mazot parası bulamadığını itiraf etmesi  tam anlamıyla şehrin Konyaspor’a bakışını ortaya koyuyor.

İlgisizler Cumhuriyeti’nde seçim sabahı Meclise en fazla milletvekili göndermek için oy kullanan Konyaspor’a şaşı bakanlar ve onun ısrarla yok olmasını isteyen güruh, bu sonun baş mimarıdır.

Nüfusu 2 milyona yakın bir şehirde, Ticaret ve Sanayi Odalarının anlı şanlı başkanları, zırhlı araçlarıyla, Konyaspor stadına turistik seyahat için gelirken, şehrin takımı da bugünlerde mazot vakasına kadar süregelen bir çöküşün emarelerini taşıyordu.

Konyaspor ‘un bugünlere gelişinde yönetim bazında felaketler yaşanmıştır, şehrin belediye başkanı kuşatıcı olamamış, bunca yıl art arta seçilmesine rağmen soruna neşter vuramamış, şehri Konyaspor için bir türlü bir araya getirememiştir. Yöneticiler ve Konyaspor’u yıllardır stat hayaliyle uyutan ve mazot bulamayacak hale gelene kadar seyreden belediye başkanı suçludur, ancak sokakta eli cebinde gezinen adam, ya da taraftar olma bilincini yerine getirememiş, o kale arkasındaki çekirdek çitleyen, maçlara elini arkasına bağlayıp, bir ruh yoksunluğunun resmini çizen, sende bu adamlar kadar suçlusun.

Bahattin Karapınar, Konyalı milletvekillerinin bir maaşını bağışlamalarını istemiş. 5 bin liradan çarpsak 14 milletvekili 70 bin lira yapar. Şu ana kadar 15 bin lira toplanmış. Peki 100 bin lira ile ve herkesin yediğinden, içtiğinden artırdığıyla toplanacak bin liralar kurtarır mı Konyaspor’u?

Şehrin takımını her zaman yalnız bırakan Konyalının para yardımı konusunda hiç umutlu değilim. Konyaspor.org.tr’de bağış yapan bazı gazeteci  abilerimizin isimlerini gördüm. Bağış yapanlara, en azından iyi kötü safını belli edenlere helal olsun.

Transfer yasağı sonrası Konyaspor yönetimi de bir anlamda devam dedi. Recep abinin son yazısında Konyaspor’a para vermekte çekinenler, Bahattin Karapınar ve Mustafa Eraydın ismini gösteriyorlarmış. Konyaspor’un içinde bulunduğu durum bir yana, bir kulüp başkanının kimin gözünde olursa olsun bu şekilde bir güvensizliğin içinde olması da ayrı bir sorun. Bahattin Karapınar’ın Konyaspor için iyi niyetine güveniyorum. Sonuçta ne olursa olsun şu anda kulübün başkanı. Konyaspor ya onunla batacak ya da onunla çıkacak. Ancak Konyaspor’un sorunu çok daha fazla. Konyalının bu saatten sonra yapacağı ilk iş seçilen vekillerinden ve Belediye Başkanı’ndan Konyaspor için hesap sorması….

O VEKİLLER KONYA’YI HAK ETMİYOR

İnanın yazarken zorlanıyorum. Şehrin meclisle ödüllendirdiği milletvekilleri nasıl olur da şehrin takımına bu kadar duyarsız kalabilir. Başkan ağlıyor, ‘mazot parası yok’ diyor. Şehir zaten Konyaspor’u çoktan terk etmiş. Burada milletvekillerinden beklenen  Konyaspor’a sahip çıkmaları, şehrin öz be öz evladı olan Konyaspor’un kurtuluşunu sağlamaları. Ama bakıyorsunuz 14 milletvekili çıkaran bir şehrin takımı, kapısına kilit vurulmasıyla karşı karşıya.

Bu nedenle üzülerek söylüyorum, 14 milletvekili Konya’yı hak etmiyor. Kimse darılıp gücenmesin, gerçek olan budur. Bir milletvekili çıkıp Konyaspor’a sahip çıkmadığı sürece bu düşüncedeyim.