Camdan dışarıyı izlemek bu aralar tutkun olduğum bir durum. Baktım da herkesin bir acelesi, bir koşturmacası var. Anı yaşamak ve zamanın geçtiğinin farkına varmak için çok kısıtlı zamanları var; Fırsatı olan fotoğraf çekerek, fırsatı olmayan ise iş koşturmacasında harcıyor zamanı.
**
Yaşadığımız o anın içindeki küçük güzellikleri bulamamak bizim hayatımızdan birçok şey kaybettiriyor. Yaşamın koşturmacası içinde kaybolup çok çok büyük mutluluklar aramaktansa, ufak detaylar içinde güzel noktarda güzel bağlar kurmak sandığımız kadar imkansız değil.
**
Mesela en son ne zaman hiç tanımadığın birisine selam verip onunla sohbet ettin?
**
Yada en son ne zaman yaşadığını hissettin, başkası için değil kendin için bir şey yaptın?
Kendimize sormayı unuttuğumuz asıl soru “ne için yaşıyoruz?”, “ne kadar zamanım kaldı yaşamak için?”
**
Herkes koşturuyor, halbuki arkalarında iyi yada kötü kaybolan bir hayat bırakıyorlar. Hepimiz yaşadığımız anın değerini fark etmeden kaybediyoruz…
Ya zaman hızlı geçiyor ya da bize öyle geliyor.
Önceki ve Sonraki YazılarYAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.