Ötekileştirdiğimiz, ruhsal kamplara ayrıldığımız,ideolojilerle avlandığımız,birinin diğerine ağır geldiği günler yaşıyoruz…

***

İçinde yaşamak zorunda bırakıldığımız atmosferde öylesine sevgisizlik hakim ki, imkan verilse kendi sulbümüzden başka kimseyi istemeyecek hadsizliğe yükselmiş(!) insanlığımız…

***

Bizden olanlar ile olmayanların sürtüşmesi, sürekli tarafgir olmamız konusunda yapılan ağır tahrik, hayatımızın tüm siperlerine bir kanser hücresi gibi yayılıveriyor…

***

Hepsini sürüp, hepsini uzaklaştırınca, kimlerle yaşayacağımız gerçeğini bile düşünmeden, sürü psikolojisi altında “toplumsal linç” halini yaşamamız isteniliyor…

***

Bu ülkede toplumsal uzlaşıyı sağlamak hakikaten bu kadar zorlaştı mı ?

***

O kadar mı koparıldık birbirimizden…Artık yer ve gök bir araya gelse birlikte olamaz mıyız ?

***

Partileri bir tarafa bırakarak…

***

Bu ülkenin gerçek sahipleri olarak eski komşuluklarımızı, dedelerimizin, babalarımızın deneyimlerini referans alarak yeniden bir araya gelemez miyiz ?

***

Bunca ayrışma ve kin ile daha ne kadar barış içinde kalabileceğimizi kimse düşünemiyor…

***

Bu kadar yüksek dozda sevgisizliğin ruhlarımızı hastalandıracağına da inan yok gibi…

***

İmam-ı Rabbani, insanların diğerine nasıl bir bakış açısı geliştirmesi gerektiği ile ilgili kendinden nefis örnekler vermiştir…

***

Toplumsal barış ve iç huzura muhtaç olduğumuz; siyasi ve çeşitli nedenlerle ötelenen insanların, içlerindeki biriktirdikleri kin ile sebep olduğu komşu coğrafyalardaki  onca acı ve yıkımın bizleri bir ateş gibi yalayıp geçtiği şu günlerde, İmam-ı Rabbaniye kulak vermek gerek sanırım…

***

“Eğer bir ihtiyarı görsem Allah(cc) bu uzun ömrü vermiş, bu şahıs belki  ömrünü değerlendirip, ibadet-i taatla geçirmiş olabilir, bu benden üstündür, derim.”

***

“Bir genci görsem bu kişi daha genç, Allah(cc) mühlet verir de o da güzel ameller işler, bu benden daha iyidir, derim.”

***

“Bir çocuğu gördüğüm zaman bu günahsızdır, bu ise benden çok daha iyidir, derim.”

***

Bir fasığı gördüğümde bu kişi şu haliyle bir asi bir fasıktır, ama olur ki Tövbe-i Nasuh yapar, Allah(cc) da günahlarını affeder, o da benden iyi olabilir derim.”

***

Bir kızıl kafir görsem o şu an bir kafirdir, fakat güzel ahlakının hürmetine Mevla iman nasip eder de, o da benden iyi olur, kurtuluşa erenlerden olur, derim.”

***

Bir uyuz köpek görsem o da benden daha iyidir, selamettedir diye düşünürüm, çünkü köpek geçmişinden sorumlu değil, geleceğinden endişeli değil. Ben ise geçmişimden sorumlu, geleceğimden endişeliyim.”

***

Ya biz ?

***

Bazen  bizden olmadıkları söylenenlerin içindeki insanlık bizi bile utandırabiliyor...İnanın bu kadar sevgisizlik  bizi çok ama çok hasta edecek…