Dünyada en sevdiği insan tipiydi sözünde duranlar Akif için.

Ne olursa olsun, iki eli kanda da olsa vermiş olduğu o sözü yerine getirebilmek için çaba gösterir, deveye hendek atlatır, bir çok kazancını feda edecek işlere kalkışabilirdi.

Kendi yapısı böyle olduğu için çevreden de bunu beklerdi. Ve pekala bu da onun hakkı idi. Zira yapmadığı bir şeyi söylemiyordu.

***

Son günlerde yaşanan olaylardan ötürü de herkese çokça sinirliydi. Zira iddia ispat gerektirirdi. Müslüman olduğunu, İsrail’in yaptıklarının savaş suçu olduğunu beyan eden insanların boykot listesinin birinci sırasındaki mekanlara gitmesine veya oralardan alışveriş yapmasına akıl sır erdiremiyordu.

***

Bir de lafla peynir gemisi yürütmeye çalışanlara.

Hani derler ya çok konuşmayla bir yere gelinseydi karga ormana muhtar olurdu diye.

Yetki elinde olan insanların miting yapma kararına, mecliste Filistin ile ilgili kendileri dışında yapılan her adıma bir engel çıkartan o iktidar sahiplerini (!) hele hiç anlayamıyordu.

Sonra tahayyül etmeye çalışınca da aslında normal olduğuna kanaat getirip biraz daha sakinleşiyordu.

Zira bu insanlara yetki verenler de pekala kendisi gibi halktı. Ve bir delikten onlarca kez sokulmaktan bıkmamıştı.

***

Bugün beyaz denilene alkış tutanların yarın siyah bayrak taşıyacağı da aşikardı.

E o zaman ne yapmalı diye düşündü tekraren Akif.

Zira doluya koysan almıyor, boşa koysan dolmuyor.

Ve ortada aleni bir sorun olduğu da aşikar.

E o zaman neden bu riyakarlık?

“Hani en dipte olacak olan bu ikiyüzlü güruh olmamak için verilen sözü tutulması üç şarttan biri idi?” diye düşünür.

Acaba kendisi de öyle midir?

***

Artık düzenlenen mitinglere katılmıyor, basın açıklamalarına da gitmiyordu zira. Doldur boşalttan başka bir şey değildir zira artık bu tür organizasyonlar onun nezdinde. Ve dahi en çok bu tür aktivitelere güldüğünü düşünür lanetlenmiş kavmin.

E ama bunu da yapmıyorsa. Ya da artık içinden gelmiyorsa.

Acaba?

Kalbinin en derininde acıyı hissetse dahi acaba???

Kendisi de en alt tabakadaki yerini mi hazırlıyordur?

***

Sonra hatırlar, “Ameller niyetlere göredir!”

Onun gitmemesinin sebebi o organizasyonlar değildir. Ve hatta bunun en büyük ikiyüzlülük olduğu kanaati ağır basar birden.

Aslında gitmemesinin sebebi budur yani.

Ve eylemlere bu düşüncesinden dolayı gitmese bile sadece bunu yapan insanlar gibi olmadığını hatırlar. Dua ettiğini, ağladığını, maddi manevi destek için elinden geleni yaptığını.

Kısmen rahatlamıştır artık.

***

“Dünya hassas kalpli insanlar için cehennemdir.” der ya şair.

Aklına gelince bu mısra hemen bir kere daha şükreder Akif.

Zira ahirette cehennemi yaşamaktansa bu dünyada cehennemi yaşamaya razıdır.

Ve bir daha dalmaya çalışır Akif birkaç dakika sonra bomba sesleri eşliğindeki uyanacağını bile bile…