Yazılacak bir hikâye gözü ile bakıyorum etrafıma. Aslında ben yazmasam bile her insan bir hikâye zaten.  Milyarlarca insanın hikâyelerini bilmek mümkün değil. Biz sadece önemli gördüklerimizi biliriz. Ya bir liderin hikâyesi ya imkânsızlıklardan doğan başarı hikâyesi ya da insanlığa katkı sağlayan buluşların sahiplerinin hikâyesi… Örnekleri çoğaltabiliriz. Sadece bize hitap ettiğini düşündüğümüz insanları tanırız. Şimdi bir de sosyal medya var. Her hangi bir insan amaçsıza bir fotoğraf bir video paylaşıp yattığında sabaha fenomen (görüngü) olarak uyanabiliyor. Bu fotoğraf ve videoları detaylandırmayacağım. Çünkü nelerden bahsettiğimi anladığınıza eminim.

**

Biz insanları meşhur ederken, hikâyelerini okurken yürüdükleri şöhret yolunu kendi ellerimizle açıyoruz. Bizim ilgi alanlarımız onların bu sektörden ekmek yediği yer haline geliyor. Farkında mıyız bilmiyorum ama dikkat edersek güldüğümüz şeyler, beğenilerimiz ne kadar da basitleşti. Sosyal medyayı müthiş bir silah haline getirdik. Hiçbir vasfı olmayan insanların ulaşabildiği hedef kitle akla mantığa sığmayacak bir boyuta yaklaşıyorgün geçtikçe. 

Bu yazıyı kimseyi eleştirmek için yazmıyorum. 

**

Eleştirmeye kalksam bile ben bir su damlasıyım koskoca okyanus içinde. Sadece dikkatimi çeken bir konuyu beyin fırtınasına açıyorum. Çağın çocukları, gençleri sosyal medya fenomenlerini yakın takibe almış durumdalar. Değerli fikir insanlarını, tarihe yön veren komutanlarını, inançlarını, kültürlerini tanımak yerine; sosyal medyanın bağrında yetiştirdiği hiçbir bilgi birikimine sahip olmayan şahısları tanımak ve örnek almaktalar. Bu bana ciddi bir sorun gibi geliyor. Ciddi ve tehlikeli…

**

İzlediğimiz, maruz kaldığımız videolar sanki bizi biz yapan değerleri hedef alıyormuş gibi geliyor bana. Belki de kuruntu yapıyorumdur ama gördüğümü söylüyorum. Dilimiz yozlaşmış, ahlaki değerler ayaklar altında, manevi unsurlarımız alay konusu ediliyor gibi hissediyorum. Ortada bir ekmek var diyenler oluyor. Bakıyorum doluya koysan almıyor boşa koysan dolmayacak çünkü koyacak bir şey yok.

**

Eskiden çocuklara “büyüdüğün zaman ne olacaksın” diye sorduklarında tüm hayal güçlerini kullanarak farklı farklı meslekleri söyleyebiliyorlardı. Şimdi sorduğunuzda fenomen olmak istediğini söyleyen çocukların sayısı hiç de az değil. Çocukların, gençlerin gözünden bakıldığında para kazandıran ünlü yapan bir alan oldu burası. Herhangi bir deneyim ve birikim gerektirmeyen kural tanımayan bir sektör neden cazip gelmesin ki? 

**

Ne kadar etkili olur bilemem ama böyle bir konuyu gündeme getirmek istedim. Düşündüğünüz zaman anlayacaksınız tehlike büyüyor. Önüne geçilir mi,  durdurulur mu, etkisi azaltılır mı bilemem. Hep birlikte bekleyip göreceğiz.  Zaten gün geçmiyor ki nur topu gibi bir fenomenimizin olmadığı. Zaman bize kim bilir ne absürt şeyler izletecek ve biz de hayran kalacağız.

MONAROZA