Sen gönlümün ufkunda açan bir gülsün,
Bir kez nazar et de gülmeyen yüzüm gülsün!
Artık sular kan rengi akıyor, güller soluyor,
Ne olur bir kez gül ki, güller açsın Efendim!

Bir nazarın ulaşsa şu günahkâr ümmetine,
Nûrun aydınlık katar kararan veçhime!..
Sevgin bana en güzel sermayedir bilirim,
Bir can değil, bin canım yoluna vermek dilerim!

Bir sabâ rüzgârıdır, yüzümü okşayıp geçen,
Uğruna canlar verilen, selâmın getiren,
Kışlarım bahar olur seninle Efendim,
Bir hasret kaplar yıkık gönlümü Efendim!

Bilirim derdimin tabîbi Sensin Efendim!
Kanayan yâreme merhemsin Efendim!
Sensiz cihan dar geliyor gayri bizlere,
Bakmak istiyoruz nurlar dolu yüzlere...

Sevda yüklü bulutlar rahmetle yükleniyor,
Nefes nefes şu alem büyük davanı özlüyor,
Özümün özüsün güzeller güzeli Efendim!
Özlere öz veren senin özündür Efendim!