Anlar vardır; bize muhabbeti hatırlatır, sevgiyi saygıyı beraberliğin kıymetini… Anlar vardır; bizi biz yapar, sahip olamadıklarımıza üzülmek yerine elimizdekilerin ehemmiyetini serer gözlerimizin önüne…

Ve Rabb-i Rahimimiz bizi affetmek için sağımızı, solumuzu fırsatlarla donatmıştır adeta, fırsat niteliğindeki anlarla… Rasulullah’tan (s.a.v)  öğrendiklerimize göre Mescid-i Haram ve Mescid-i Nebevi’de kılınan namazların bin hatta yüz bin kata ulaştığı malumumuz… ve yine biliriz ki her gecede öylesine bir an vardır ki o ana rastlayan dualar reddolunmaz. Her Cuma gününde öyle bir an vardır ki o ana rastlayan dualar geri çevrilmez ve ezanla kamet arasında da duaların makbul olacağını biliriz…

Günahlarının çokluğuna aldırış etmeden iman eden kullarını affa gark etmeyi istemektedir aslında Rabbimiz… Belki o kutlu anların içinde süreç itibariyle en uzunu ve müminlerin de ihya etmekte en titiz davrandıkları anlar Ramazan ayının günleridir. Her bir günü bir bayram havasındadır Şehr-i Ramazan’ın… Onda bütün sıkıntılar raflara kaldırılır ve raflardan –aslında raflara hiç kaldırılmaması gereken- Kur’anlar indirilir. Bayram ifadesi az kalır Ramazan ayının hazzını anlatmada… Sanki cennet olmuştur bir aylığına dünya… Zira kelime anlamı itibariyle yanmaktır Ramazan… Günahların yanıp eridiği, kulların da Allah aşkıyla yandığı aydır. Onda şeytanlar zincire vurulur; bir de bakmışız ki küsler barışmış, akrabalar, komşular, arkadaşlar birbirlerini hem iftar hem gönül sofralarına davet etmekte… Taamlar bereketli… Hiç yapmadığımız kadar ibadeti sığdırabildiğimiz o anlar bereketli… O kıymetli anların kıymetini ancak oruca niyetlenip midesiyle birlikte bütün uzuvlarına oruç tutturabilenler idrak eder yoksa ramazan, sebepsizce orucu terk edenlerin hissedebileceği bir maneviyat olmasa gerek…

Rasul-ü Ekrem (s.a.v): “Kim inanarak ve sevabını Allah’tan bekleyerek Ramazan orucunu tutarsa geçmiş günahları bağışlanır.” buyurmuştur. Günahlara kefarettir Ramazan…

Namazların mümkün mertebe cemaatle eda edildiği, camilere gidilmediği vakitlerde de evlerde cemaatlerin oluşturulduğu, imam olarak namaz kıldıran babalarının ardında körpe yavruların ancak Allah’a kulluk edip ancak Allah’tan yardım istemeyi öğrendiği anlardır Ramazan…

Ve ceplere gitmeyen ellerin yüreklerine infak denilen nimetin güzelliğini fark ettiren, mülkün asıl ve tek sahibinin Allah (c.c) olduğunu seslenen bir münadidir Ramazan…

İçerisinde bin aydan hayırlı olan, her işe selamet ve esenlik kazandıran leyle-i kadrin yer aldığı kutlu bir aydır…

Gelmeden hazırlıklara başlamakta beyt-i hüda olan kalplerimizi kinden, hasetten, suizandan arındırmaktayız ve gitmeden “Ya rab bizleri bugünlere tekrar kavuştur.”  diye Rabbimize yakarmakta, henüz uğurlamadan özlemine bürünmekteyiz. Bilen bilmeyen herkesin mukabele sünneti gereği Kur’an’a,  bir ucu Allah’da olan o sımsıkı ipe tutunduğu ve inşallah tutulan oruçlar, kılınan namazlar, okunan hatm-i şerifler hürmetine duaların kabul olduğu Ramazan ayında bilhassa zulme maruz bırakılan mümin kardeşlerimiz için dua etmeliyiz. Rahmet deryasında Rahman’a açılan ellerin boş kapanmayacağını bilerek dua etmeliyiz ve yine bilmeliyiz ki: Ramazan hep banacılıktan diğergamlığa uzanan bir kardeşlik rabıtasıdır ki kendimizden çok başkalarını düşünmenin verdiği o iç huzuru en çok Ramazan’da buluruz…

 Ve inşallah sevgi, saygı, birlik-beraberlik gibi bizleri ayakta tutan bağların Ramazan ile yeşerip samimi ellerle sulanıp hiç kurumadan büyümesi en büyük ümidimiz…