Spor kabiliyet ve teknik meselesidir…

Türk Güreş tarihinin unutulmaz siması Yaşar Doğu sayesinde karakucaktan minder güreşine geçen şampiyon güreşçimiz Akbaş, kısa bir süre içinde Türkiye Şampiyonluğunu kazanarak millî takıma girdi. 1954 senesinde ilk dünyâ şampiyonluğunu kazandı. 1955’te greko-romen stilde dünyâ üçüncüsü, 1956 senesinde serbest stil 52 kiloda Dünyâ Kupası Şampiyonu ve Olimpiyat Üçüncüsü oldu. 1957, 1958, 1959, 1962 dünyâ şampiyonu ve 1960 Balkan şampiyonasında serbest stilde altın madalya kazandı. 1964 Tokyo Olimpiyatlarında ikinciliği elde etti; 1966’da güreşi bırakıncaya kadar toplam 85 defâ millî oldu. 52 ve 57 kilolarda Türkiye şampiyonluklarını uzun yıllar elinde tuttu.

Güreş yaparken kendine has en iyi uyguladığı güreş tekniği, sakat ayağını öne uzatıp rakibi o ayakla meşgul olurken, oradan güç alarak kendi oyununu uygulardı. Faal güreş döneminden sonra milli takım antrenörlüğü ve bilahare de Tokat Almus İlçesi Çevreli Belediye Başkanlığı yapan ve bütün bu başarıları ile öncelikle Türk Güreş Camiası ve engelli vatandaşlarımızın medar-ı iftiharı olan Merhum Hüseyin Akbaş 1989 yılında hayata veda etmiştir…

“Hiç kimse Başarı Merdivenini elleri cebinde tırmanmamıştır.” Sözü öteden beri hoşuma giden ve içerisinde ince mesajlar veren güzel bir sözdür. Türk spor tarihinde Avrupa, Dünya ve Olimpiyat Şampiyonu olmuş milli sporcularımızın hayat hikayesi de aslında yukarıda ki atasözünün içerisinde gizlidir. Bazen düşünürümde, bütün azaları sağlam olduğu halde uğraştığı meslek grubunda başarıyı elde edemeyenler, Hüseyin Akbaş, Oğuzhan Şimşek gibi değerleri örnek alsalar, o çok özledikleri başarıya kendiliğinden ulaşırlar…

İşte bu şampiyon güreşçilerimiz başarı merdivenini elleri cebinde çıkmadığı gibi, aynı zamanda sakat olan ayağı yada işitme engelli halini umursamadan, başarıya giden merdiven basamaklarına adeta yüreklerini basarak çıkmasını bilen birer kahramandır…

Muhabbetle…