Değer bir insanın varoluşuyla, yaratılışından dolayı sahip olduğu özel bir anlamdır. Yaratılan her varlık yaratandan ötürü özeldir. Ve Yaratan’ın katında özel bir yere sahiptir. Çünkü Rab onu kendi isimlerinin bir yansıması olarak yaratmış, süslemiş ve görevli olarak kısa bir süreliğine başka bir aleme göndermiştir. Bu kısa yolculukta önümüze çıkan her türlü engeli aşarken de bizleri yalnız bırakmayacaktır.

Hayatı bu şekilde algılarsak  kendi değerimizi fanilerin ilgi ve alakasına bağlayarak mutsuz olmayız diye düşünüyorum. Tabi ki bu da bir ruh olgunluğu gerektirir. Belki  de kemal yaşı denen 40 yaşını  görmek gerekir bunu farketmek için…

Değer dediğimiz şey kişinin hayatını anlamlandırması için çok önemlidir. Çocuklar anne-babasından değer görmeyince kötü alışkanlıklara meylediyor. Eşler birbirinden değer göremeyince farklı arayışlara giriyor. Ya da değer görmediği ortamı terk ederek kendini koruduğunu düşünüyor. Arkadaş ilişkisinde bile değersizleştirmek krizlere yol açabiliyor.

Mevlana Hz.leri bu konuda en veciz ifadeleri kullanmış aslında:

 “Nasıl olur da deniz, köpeğin ağzından pislenir, nasıl olur da güneş üflemekle söner?”

 “Eşeğe, katır boncuğuyla inci birdir.

Zaten o eşek, inciyle denizin varlığından da şüphe eder.” Mevlana

Sevdiğine verdiğin değer seni değerli kılmıyorsa sevdiğine değil kendine kızmalısın. Çünkü değer verişin değerli kılınmak içinse değer verende eksiklik vardır. Karşılık beklenen her güzel davranış meyvesiz kalır. İçi boş sonu hüsrandır. Meyveyi almak için sağlam tohumlar ekmeliyiz. Meyveyi almak diye bir hedefimiz de olmamalı, çünkü Yaradan dilerse o meyveyi burada yedirir, dilerse de ahiret yurdunda yedirir. Sonuçlar bizim elimizde değil, Yaradan’ın katından gelen emirledir. Ama süreçteki gayretimize  ve samimiyetimize  göre muamele görürüz.

Hz. Ali (r.a.) Efendimiz: “Kendisiyle savaşım veren bir insan, en değerli insandır.” Buyurarak  gerçek değerin insanın kendinde olduğunu vurgular. Birçok düşünür de bu ifade eder:

“Birçok kişinin değeri, yontulmamış elmaslar gibi içinde saklıdır.” (John Williams)

“İnsana: "Kendini bil!" denilmesi, yalnız gururunu kırmak için değil, değerini de bildirmek içindir.” (Juvenalis)

Bu çok özel ifadelerden sonra derim ki… Değer görmediği için üzülen, karamsar olan, hayata küsen insanoğlu, aslında sen kendine değer vermiyorsun… Başkalarının tavır ve tepkileri sana değer biçsin istiyorsun. Ama sen insanların sana biçtiği değerden daha kıymetli bir cevheri içinde taşıyorsun. Sen Yaradan’ın gözünde çok değerlisin. Rabbinin sana değer verip seni vazifelendirmesi ve esmalarına ayine yapması yetmez mi mutlu olman için... Belki de Yaradan’ı ve vazifemizi  hatırlamamız için küçük bir hatırlatmadır  bu dokunuşlar… Kimbilir….!!!