Asırlık İsmail Çetin’den gençlere tavsiye ‘Sılayı rahimi unutmayın?’
Hüyük ilçesinin en yaşlısı olan 91 yaşındaki İsmail Çetin, gençlere taş çıkartan enerjisi ile herkesi kendisine hayran bırakırken gençlere doğup büyüdükleri yerleri ve geleneklerini unutmamalarını öğütledi.
1920 yılında Hüyük’te dünyaya geldiğini söyleyen İsmail Dede, “91 yaşımdayım ama hala kendi işimi kendim yaparım. Allah’a şükür kimseye yüküm yok. Bu sağlığımı öncelikle yaşadığım memlekete borçluyum” dedi.
Yıllar önce Hüyük’ün kendine has bir yapıya sahip olduğunu ifade eden Çetin, “Memleketim gerçekten çok güzel, çok değişti ve gelişti. Eskiden çok geri kalmış bir yerdi ama şimdi çok geliştirildi. Önceden burası köpeklerin boğuştuğu bir yerdi. Hemen herkesin birer çift öküzü, birer dönüm tarlası vardı, karnımızın yarısı toksa yarısı açtı ama çok mutluyduk. Çünkü eski geleneklerimiz bizim için çok önemli bir yaşam biçimi idi. Ama şimdi öyle değil. Gençlere tavsiyem gençliklerinin kıymetini bilmeleri ve iyi çalışmalarıdır. Yapabileceklerinin en iyisini yapsınlar, her zaman dahasını istesinler tembel olmasınlar.
Hüyük’te eski geleneklerden pek fazla kalmadı. Artık yeni şeyler çıktı. Millet çocuğunu çömleğini okutmak için göç ediyor. Benim akrabalarımın büyük bir çoğunluğu Konya’da. Bunda sadece eğitim değil, ekonomik koşullar da etkili oldu. Emekli olan geliyor buraya. Bir Bağ-Kur maaşı ile büyükşehirde yaşamak çok zor, hatta çalışmadığın takdirde yaşaman bile imkansız” diye konuştu.
Yıllardır yalnız yaşamasına rağmen ekonomik yönden kimseye yük olmadan yaşamasını 1970 yılında şehit olan Astsubay oğlunun bıraktığı maaşa borçlu olduğunu söyleyen Çetin, “Benim 3 çocuğum vardı. Bir tanesi astsubaydı 1970 yılında İstanbul’da şehit düştü. Oğlum 23 yaşındaydı ve 14 günlük evli idi. Oğlumun şehit olmasının ardından bana biraz para kaldı. O beni belki de hayatta tuttu. Kimseye ihtiyacım olmadan yaşadım. Çocuklarımı okuttum, astsubaydan sonra iki tanesi de öğretmen oldu. Onlar için çalıştım. Yalın ayak kaldım, çamurda çaylakta çalıştım. Şimdi de emeklerimin karşılığını alıyorum. Ama halimden hiçbir zaman şikayet etmedim” diyerek yaşantısının gençlere örnek olmasını istedi.
Yıllar önce Hüyük’ün kendine has bir yapıya sahip olduğunu ifade eden Çetin, “Memleketim gerçekten çok güzel, çok değişti ve gelişti. Eskiden çok geri kalmış bir yerdi ama şimdi çok geliştirildi. Önceden burası köpeklerin boğuştuğu bir yerdi. Hemen herkesin birer çift öküzü, birer dönüm tarlası vardı, karnımızın yarısı toksa yarısı açtı ama çok mutluyduk. Çünkü eski geleneklerimiz bizim için çok önemli bir yaşam biçimi idi. Ama şimdi öyle değil. Gençlere tavsiyem gençliklerinin kıymetini bilmeleri ve iyi çalışmalarıdır. Yapabileceklerinin en iyisini yapsınlar, her zaman dahasını istesinler tembel olmasınlar.
Hüyük’te eski geleneklerden pek fazla kalmadı. Artık yeni şeyler çıktı. Millet çocuğunu çömleğini okutmak için göç ediyor. Benim akrabalarımın büyük bir çoğunluğu Konya’da. Bunda sadece eğitim değil, ekonomik koşullar da etkili oldu. Emekli olan geliyor buraya. Bir Bağ-Kur maaşı ile büyükşehirde yaşamak çok zor, hatta çalışmadığın takdirde yaşaman bile imkansız” diye konuştu.
Yıllardır yalnız yaşamasına rağmen ekonomik yönden kimseye yük olmadan yaşamasını 1970 yılında şehit olan Astsubay oğlunun bıraktığı maaşa borçlu olduğunu söyleyen Çetin, “Benim 3 çocuğum vardı. Bir tanesi astsubaydı 1970 yılında İstanbul’da şehit düştü. Oğlum 23 yaşındaydı ve 14 günlük evli idi. Oğlumun şehit olmasının ardından bana biraz para kaldı. O beni belki de hayatta tuttu. Kimseye ihtiyacım olmadan yaşadım. Çocuklarımı okuttum, astsubaydan sonra iki tanesi de öğretmen oldu. Onlar için çalıştım. Yalın ayak kaldım, çamurda çaylakta çalıştım. Şimdi de emeklerimin karşılığını alıyorum. Ama halimden hiçbir zaman şikayet etmedim” diyerek yaşantısının gençlere örnek olmasını istedi.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.