Doğanhisar'ın konukseverliği ilebilinen Beldesi: Konakkale
Konakkale Belde Belediye Başkanı Mehmet Çöğür, yıllar önce Beyyeri olarak bilinen beldenin isminin Konakkale olarak değiştirilmesinde halkın konukseverliğinin etkili olduğunu söyledi.
Doğanhisar ilçesi Konakkale Belde Belediye Başkanı Mehmet Çöğür, yıllar önce ‘Beyyeri’ olarak bilinen beldenin isminin Konakkale olarak değiştirilmesinde halkın konukseverliğinin etkili olduğunu söyledi.
Çöğür, “Araştırmalara göre bu köyde bir beyin yaşadığı, yaşamaya çok elverişli olan bu yerleşim birimine ‘Beyyeri’ denildiği biliniyor. Kasaba halkımızın konuksever oluşundan dolayı, gelen geçenlerin burada konaklaması ve kasabanın batısında bulunan kaleden esinlenilerek, ismi Konakkale olarak değiştirilmiştir” dedi.
Konakkale daha köy iken altyapı sorunu çözüldü
18 Nisan 1999 Genel Seçimleri ile belediye olarak faaliyet göstermeye başlayan beldemizin daha köy konumunda iken içme suyu şebekesi ile kanalizasyon hattının yüzde 70 i yapılmış vaziyette idi. Belediyelik olduktan sonra içme suyunun kalan kısmı tamamlandı. Daha önce 100 metreküp olan depoya ilave 300 metreküp yeni içme suyu deposu ve 128 metre derinliğinde içme suyu kuyusu açılarak hizmete sokuldu. Sokaklarımızın büyük çoğunluğuna parke taşı döşendi, umumi çeşmelerin sulama havuzlarımızın ıslahı yapılarak hizmete sunuldu. Bir adet Mali Hizmetler Müdürü, bir adet Şef ve 5 adet kadrolu işçimiz var.
Doğanhisar’da göleti olmayan tek belde biziz
İlçede göleti olmayan tek belde biziz. DSİ tarafından yapılma aşamasındaki Konakkale Göleti’nin en kısa zamanda yapımına başlanılıp tamamlanması kasabamızın ekonomisine büyük katkı sağlayacak. Kanalizasyon arıtma tesisinin yapılabilmesi, bakanlıklar tarafından projelerimize gerekli maddi yardımların sağlanması için çalışmalar devam etmektedir. Doğal bir tesis olarak kasabamızda bulunan Kafadağı Kayak Merkezi’nin hayata geçirilmesi hem bölgemiz hem Konya açısından büyük önem taşımaktadır.
Belde halkımızın arazisi yok denecek kadar azdır
Beldemizin nüfusu hareketlidir. Yılın belli dönemlerinde İstanbul, İzmir, Aydın gibi yerlere çalışmaya giden ve büyükşehirlerde yaşayan hemşehrilerimiz tarım zamanında beldeye geri gelirler. Kasabamızın arazisi azdır. Kimi ailelerin hiç tarlası yoktur.
Geçimlerini tarımdan sağlayan hiçbir hane halkı bulunmamaktadır. Halkın yüzde 50’si ekmeklik buğdayını satın alır. Kasabada genellikle vişne, patates, termiye, buğday, fasulye gibi ürünler yetiştirilmektedir. Yetiştirilen bu ürünler halkın kendi ihtiyacını karşılar ve bir kısmını satarak geçimini teminde kullanır. Son zamanlarda vişne rekoltesi 300 tona kadar çıkmıştır. Kiraz ve çilek yetiştirilmesine de yeni başlanılmıştır. Bu hususta belediyemiz öncülük etmekte ve örnek bahçeler kurmaktadır.
Hayvancılık ve halıcılık tamamen bitmek üzere
Beldemizde hayvancılık önemini yitirmiş durumdadır. Hayvancılık yapabilmek için yeterli mera yoktur. Bundan dolayı ahır besiciliği yapılmaktadır ancak kasabada bulunan ağılların sayısı da her geçen gün azalıyor. Küçükbaş hayvan yetiştirmek için dağlarda birkaç ağılın dışında ağıl kalmadı.
Halkın yüzde 80 ’i ihtiyaçlarını karşılamak üzere süt inekçiliği yapmaktadır. Aileler geçimlerini genelde dışarıda çalışarak sağlarlar. Çünkü ürettikleri geçimlerini sağlamaya yetmez.
Kasabamızın en önemli gelir kaynağı olan el dokuma halıcılığı da son yıllarda çeşitli nedenlerle yapılmıyor. Her geçen gün azalan gelir kaynaklarına rağmen ekonomik yönden zaman zaman sıkıntılar yaşanmasına rağmen belde halkımız misafirperverliği, ikram etmeyi seven yapısı ile bölgedeki özelliğini korumaya devam ediyor.
Çöğür, “Araştırmalara göre bu köyde bir beyin yaşadığı, yaşamaya çok elverişli olan bu yerleşim birimine ‘Beyyeri’ denildiği biliniyor. Kasaba halkımızın konuksever oluşundan dolayı, gelen geçenlerin burada konaklaması ve kasabanın batısında bulunan kaleden esinlenilerek, ismi Konakkale olarak değiştirilmiştir” dedi.
Konakkale daha köy iken altyapı sorunu çözüldü
18 Nisan 1999 Genel Seçimleri ile belediye olarak faaliyet göstermeye başlayan beldemizin daha köy konumunda iken içme suyu şebekesi ile kanalizasyon hattının yüzde 70 i yapılmış vaziyette idi. Belediyelik olduktan sonra içme suyunun kalan kısmı tamamlandı. Daha önce 100 metreküp olan depoya ilave 300 metreküp yeni içme suyu deposu ve 128 metre derinliğinde içme suyu kuyusu açılarak hizmete sokuldu. Sokaklarımızın büyük çoğunluğuna parke taşı döşendi, umumi çeşmelerin sulama havuzlarımızın ıslahı yapılarak hizmete sunuldu. Bir adet Mali Hizmetler Müdürü, bir adet Şef ve 5 adet kadrolu işçimiz var.
Doğanhisar’da göleti olmayan tek belde biziz
İlçede göleti olmayan tek belde biziz. DSİ tarafından yapılma aşamasındaki Konakkale Göleti’nin en kısa zamanda yapımına başlanılıp tamamlanması kasabamızın ekonomisine büyük katkı sağlayacak. Kanalizasyon arıtma tesisinin yapılabilmesi, bakanlıklar tarafından projelerimize gerekli maddi yardımların sağlanması için çalışmalar devam etmektedir. Doğal bir tesis olarak kasabamızda bulunan Kafadağı Kayak Merkezi’nin hayata geçirilmesi hem bölgemiz hem Konya açısından büyük önem taşımaktadır.
Belde halkımızın arazisi yok denecek kadar azdır
Beldemizin nüfusu hareketlidir. Yılın belli dönemlerinde İstanbul, İzmir, Aydın gibi yerlere çalışmaya giden ve büyükşehirlerde yaşayan hemşehrilerimiz tarım zamanında beldeye geri gelirler. Kasabamızın arazisi azdır. Kimi ailelerin hiç tarlası yoktur.
Geçimlerini tarımdan sağlayan hiçbir hane halkı bulunmamaktadır. Halkın yüzde 50’si ekmeklik buğdayını satın alır. Kasabada genellikle vişne, patates, termiye, buğday, fasulye gibi ürünler yetiştirilmektedir. Yetiştirilen bu ürünler halkın kendi ihtiyacını karşılar ve bir kısmını satarak geçimini teminde kullanır. Son zamanlarda vişne rekoltesi 300 tona kadar çıkmıştır. Kiraz ve çilek yetiştirilmesine de yeni başlanılmıştır. Bu hususta belediyemiz öncülük etmekte ve örnek bahçeler kurmaktadır.
Hayvancılık ve halıcılık tamamen bitmek üzere
Beldemizde hayvancılık önemini yitirmiş durumdadır. Hayvancılık yapabilmek için yeterli mera yoktur. Bundan dolayı ahır besiciliği yapılmaktadır ancak kasabada bulunan ağılların sayısı da her geçen gün azalıyor. Küçükbaş hayvan yetiştirmek için dağlarda birkaç ağılın dışında ağıl kalmadı.
Halkın yüzde 80 ’i ihtiyaçlarını karşılamak üzere süt inekçiliği yapmaktadır. Aileler geçimlerini genelde dışarıda çalışarak sağlarlar. Çünkü ürettikleri geçimlerini sağlamaya yetmez.
Kasabamızın en önemli gelir kaynağı olan el dokuma halıcılığı da son yıllarda çeşitli nedenlerle yapılmıyor. Her geçen gün azalan gelir kaynaklarına rağmen ekonomik yönden zaman zaman sıkıntılar yaşanmasına rağmen belde halkımız misafirperverliği, ikram etmeyi seven yapısı ile bölgedeki özelliğini korumaya devam ediyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.