Altınekin ilçesinin tarihi

İlçede Hitit, Frigya ve Roma eserlerine rastlanmaktadır. Tarih, coğrafya ve sosyal yaşantı bakımından Konya şehrinin bir parçasıdır. Altınekin’in eski adı suyu bol anlamına gelen Zıvarık’tır. Roma devrinde Pegella adında büyük bir kent olan Altınekin en parlak dönemini Selçuklular zamanında yaşamıştır. Bu dönemde büyük bir ticaret merkezi olan ilçemiz,  sarnıç ve Zıvarık Hanı ile yolculara büyük hizmetler vermiştir. Bu dönemin en önemli eserlerinden biride Ali Paşa cami ve Zıvarık Hanıdır.
Nogay muhacirlerinin gelişi
1890 yılından sonra Kırımdaki kuraklık ve Rus harbi nedeniyle, baskınlardan dolayı posta vapuru ile İstanbul’a, oradan da Konya’ya gelen Nogay muhacirlerin bir bölümü 1903 yılında Zıvarık’a yerleşerek kendilerine devlet tarafından verilen arsalara ev yaptılar. Muhacirlerin gelişiyle zirai teknik yönden köyde pek çok değişmeler oldu. Zıvarık’ta kağnı kullanılıyordu. Muhacirler beraberlerinde, tatar arabası, Kırım Makinesi adıyla anılan ekin biçme makinesini köye getirdiler. Meslek olarak değirmencilik, demircilik, araba ve makine imalatı, berberlik, çiftçilik gibi işlerle meşguldüler.
Adını buğday ve pancardan aldı
Altınekin İlçesi Milli Mücadele de üstüne düşen görevi başarı ile yapmıştır. İlçemizde Mustafa Kemal’in başlattığı Kurtuluş Savaşlarına fiilen katılan halkımızın birçok şehit verdiği ve esir düştükleri görülmüştür. Cumhuriyetin ilanından sonra Altınekin’e mahkeme, nüfus idaresi gibi kamu kuruluşları getirilmiş ancak 1960 yılından sonra bu kuruluşlar kaldırılmıştır. 1963 yılında Zıvarık adı, yörede yetiştirilen buğday ve pancardan dolayı, ‘Altınekin’ adını almıştır.1988 yılında müstakil bir ilçe merkezi haline gelmiştir.
Ekonomisi tarıma dayalı
İç Anadolu Bölgesi’nin güneyinde Konya’ya 66 kilometre mesafede olan Altınekin, Cihanbeyli, Selçuklu, Karatay ve Sarayönü ilçeleri ile Aksaray iline komşudur. Yeraltı suları bakımından çevresine göre daha zengin olan ilçede doğal akarsu yoktur. Bitki örtüsü genel olarak bozkırdır. 645 bin 960 dekar ekilebilen alan bulunmaktadır. Bunun 442 bin 800 dekarı sulu alanları, 203 bin 160 dekarı ise kuru alanları oluşturmaktadır. Yani ilçede ekilebilen alanların yüzde 69’u sulak alanları, yüzde 31’i ise kurak alanları oluşturmaktadır. İlçenin ekonomik göstergesi olan tarım ürünleri buğday ve şekerpancarı başta olmak üzere ayçiçeği ve fasulyedir. Küçükbaş olarak koyun, büyükbaş hayvanlardan ise sığır yetiştirilir. Kümes hayvancılığı ise genelde herkesin kendi ihtiyacını karşılayacağı niteliktedir.
Geleneklerine bağlı bir ilçe
İlçe de eski yıllarda yapılan konutlar genellikle yığma ve kerpiç yapıdır. Son yıllarda betonarme ve tuğla yapılar çoğalmıştır. İlçe halkı sosyal yaşantı bakımından örnek sayılabilecek seviyededir. Boşanma oranı çok düşüktür. Halk arası kan davası veya gruplaşma kesinlikle yoktur. İlçede sağlık hizmetleri ise, ilçe merkezinde Sağlık Ocağı, 4 daireli lojmanı, 1 adet ambulans, 3 doktor, 1 hemşire, 1 ebe ve 1 adet şoför ile hizmet vermektedir.
Dinlenme yerleri gezmeye değer
Halkın nişan ve düğün etkinliklerinin yanı sıra çeşitli toplantı, büyük çapta yemek davetleri gibi etkinliklerde kullanılan Düğün Salonu ihtiyaca cevap verecek kapasitede. Büyük Çim Saha ve Halı Saha tesisleri, halkın ilkbahar ve yaz mevsimlerinde birlikte aileleri ile giderek dinlenme, eğlenme ve piknik alanı gibi ihtiyaçlarını karşıladıkları Turgut Özal Parkı gibi tesislerdir. Ayrıca Ankara yolu üzerinde Keşlik Yaylası mevkiinde bulunan kültür ve turizm bakanlığı ruhsatlı büyük bir dinlenme tesisi ve piknik alanı niteliğinde olan Çamlık Dinlenme Tesisi bölgenin akciğeri konumundadır.