Hoş Geldin, Ey Mübarek Ramazan...

Bir yıl kadar olmuştu bizden ayrı olalı...
Giderken mübarek elini, bize salladı.
“Nasip olursa gelirim” demişti, manalı!..
Uğurlarken hep olmuştuk, içten ağlamaklı...
***
Yaşatmıştı âlem, verdiği maneviyattı...
Sevincimiz taştı ki, bize Bayram yaptırdı!..
“Ağlamak ne, sevinç ne?..” Diye soran da vardı...
Verdiği o huzuru bilmeyen, anlamadı!..
***
Bahşettiği felsefe ve de maneviyattı...
Vardı iki dünya için de, yaşam sarardı!..
Kimimiz yaşadı onu, asla unutmadı...
Kimimiz boş verip nedense, faydalanmadı!..
***
Sevenlere duyurdu, “Geliyorum ben” diye...
Sevinçtir aldı herkesi, başladı imece!..
Un şeker yağ gelmişti, hamurlar sinilerde...
Zengin fakir hep beraber olmuştu, hizmette!..
***
Şehriyeler döküldü, erişteler kesildi...
İftarlıklar alındı sıra sıra dizildi!..
Temizlikler başladı, dolap, tahta silindi...
Fakirler hediyelerini alıp sevindi!..
***
Hazırdı herkes, yoktu onu karşılamayan...
Gün geldi, göründü ay, başladı ulvî zaman!..
Müslüman âlemin hepsini, kutlarım candan...
Yine Hoş geldin bize, ey Mübarek Ramazan...

 Ahmet Güldağ