Bugün 24 Kasım Öğretmenler Günü. Bizlerin yetişmesinde büyük özverilerilerde bulunan ve bugünlere gelmemizde büyük emekleri olan tüm öğretmenlerimizin gününü kutluyorum...

**

Vefakar ve cefakar öğretmenlerimizi bir güne sığdırmak tabii ki mümkün değil. İlkokul sıralarından, ortaokul ve lise yıllarına öğretmenlerimizin üzerinde büyük emekleri var...

**

Öyle öğretmenler hayatımızdan geldi geçti ki; hiçbirinin haklarını ödememiz mümkün değil. İşlerine sadık, öğrencisini evladı gibi gören öğretmenlerimizi her geçen gün daha fazla aramaya başladık...

**

Hepimizin hayatına damga vuran öğretmenlerimiz mutlaka olmuştur. Özellikle 80'li ve 90'lı yıllarda öğrencilik yapmış insanların hayatında iz bırakan öğretmenler oldu...

**

Ben de bugün hayatımda ve yüreğimde derin izler bırakan iki öğretmenimi yazmak istiyorum. Köyümüzde yıllarca öğretmenlik yapan Cengiz ve Şengül Akın öğretmenlerimi anlatmak istiyorum..

**

Afyonkarahisarlı Cengiz Akın ve Şengül Akın isimli ilkokul öğretmenlerim. Köyümüzde bulunan iki odalı okul lojmanında kaldılar yıllarca...

**

Köydeki insanlarla hep iç içeydiler. Şimdiki öğretmenler gibi sabah gelip akşam gitmiyorlardı...O zamanlar kısıtlıydı tabii ki...

**

Hatırladığım kadarıyla Cengiz öğretmen saz çalar ve türkü okurdu. Şimdi oğlu Ahmet de onun yolunda ilerliyor. Cengiz hoca idealist bir öğretmendi. Öğrencilerle tek tek ilgilenir ve onları kendi evlatları gibi görürdü...

**

Bizleri asla köy çocuğu diye asla küçük görmedi. Sadece derslerimize değil, yememize ve içmemize bile dikkat ederdi. Zorla kuru üzüm ve fındık yedirmesini hiç unutmam mesela...

**

Hafta sonları köy odalarında köylülerle oturur, sohbet ederdi. Sadece iyi bir öğretmen değil, iyi bir insan iyi bir babaydı. Onu sadece bir öğretmen gibi değil şefkatli bir ağabey gibi gördüm her zaman...

**

Eşi Şengül öğretmen de Cengiz hocamızdan çok farklı değildi. Rahmetli anamla ve diğer köy kadınlarıyla bir araya gelirdi sürekli. Yemek yaparlar, sohbet ederler ve çay içerlerdi...

**

Şengül öğretmeni bir anne bir abla gibi görürdüm her zaman. Kardan adamlı kazak örmüştü benim için. O resme baktıkça hep Şengül öğretmeni hatırlarım. Her öğretmenler gününde aklıma onlar gelir...

**

Günümüzde hangi öğretmen öğrencisi için kazak örüyor? Mesele; kazak örmek veya başka bir şey değil tabii ki. Mesele; bir öğretmenin bir öğrencisini nasıl sahiplendiğidir...

**

Şimdi Şengül ve Cengiz öğretmen gibi öğretmenleri bulmak çok zorlaştı. Artık eski idealist eğitimciler yok maalesef. Böyle öğretmenlerin sayısı azaldıkça eğitimin de durumu ortada...

**

Şengül ve Cengiz öğretmenin 1992 yılında köyden tayini çıktı. Maalesef; ikisi de kısa bir süre sonra vefat etti. Tüm köy halkı vefat haberlerine çok üzüldü...Emirdağ'ın güzel insanlarına hepimiz ağladık...

**

Ama aradan yıllar geçmesine rağmen hiç unutulmadılar. İnsanların yüreğinde derin izler bıraktılar. Şengül ve Cengiz öğretmenime Allah'tan rahmet diliyorum, mekanları cennet olsun...

**

Karaman'da ilkokul 4 ve 5.sınıfları okurken sınıf öğretmenim olan Hüsamettin Serin hocama da Allah'tan rahmet diliyorum.... Üzerimizde emeği olan tüm öğretmenlerimize şükranlarımı sunuyorum...