Yılbaşının arifesindeyiz. Hazırlıklar bir hafta önce başladı. Yılbaşı çekilişi, gayriahlâkî davranışlar, içki, kumar, zina- fuhuş devlet eliyle işlenerek halkın ar damarı yok edilmeye çalışılacaktır. Gaye,  resmi ideolojinin yerleşmesi ve dinin halkın üzerindeki etkisini yok denecek derecede azaltmaktır.

Halkımız duyarlı olursa bu oyun bozulur. O gün herkes evinde bir yılın muhasebesini yapmalı ve yeni yılda uygulanabilir bir proje ortaya koymalıdır. Mesela bir kitap yazmak, tefsirlerden birini okumak,  kütüb-i sitte dediğimiz altı kaynak hadis kitaplarından birini okumak. Esnaf isek faize bulaşmadan işimizi büyütebilmek için bir proje hazırlayabiliriz.

Gece sabaha kadar gayrimeşru yaşayıp bir kenara sızmakla ne kalkınabiliriz ve ne de dünyayı sömürerek maddi yönden kalkınan Batı’nın seviyesine gelebiliriz.

Kalkınabilmek için Garplı olmakla mümkün olabileceğine inanarak yola çıktık, Batı’nın tekniği yerine onun ahlakını benimsedik. Bu anlayış halen devam etmektedir. Bundan artık vazgeçilmeli.

Halkımız, 1945- 1950 yıllarına gelindiğinde bunu kavradı ve devleti idare edenlere baskı yaparak,  okullara din dersinin konmasını, imam hatip okullarının, Ankara İlahiyat Fakültesi’nin ve Yüksek İslâm Enstitüleri’nin açılmasını başardılar. 

İstenilen noktaya henüz gelemedik, gelebilmek için maddi ve manevi gücümüzü birleştirmemiz gerekir. Cenab-ı Allah Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurur: “Bizim uğrumuzda cihad edenlere gelince, elbette Biz onlara (Bize ulaştıran) yollarımızı gösteririz. Şüphesiz ki Allah, her zaman iyi davrananlarla beraberdir.” (Ankebût:69)

Cihad, hâl olarak, kalemle, dil, mal ve canla yapılır. Hâlden maksat, dini, davranışımızla ortaya koymaktır, söz ve özümüzün bir olmasıdır, “ele verir talkını, kendisi yutar salkımı” cinsinden olmamalı. Kalemle İslâm’ın özü ortaya konmalı, Mehmed Akif’in dediği gibi, ‘Kuran’dan alıp ilhamı, asrın idrakine söyletmeliyiz İslam’ı.’ birleştirici olmalıyız, Müslüman âlimlerin arasındaki görüş farklılıklarını ayrıştırıcı olarak göstermemeliyiz. Bunun bir rahmet olduğunu ifade etmeliyiz. Dil ile İslâm veciz bir şekilde anlatılmalı, kürsüden hakikatler söylenmeli ve İslam dininin muamelatı da anlatılmalı; çünkü İslâm bir bütündür.

Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “Siz Kitab’ın bir kısmına inanıyorsunuz da bir kısmını inkâr mı ediyorsunuz”  (Bakara:85)

Malımızı Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer ve Hz. Osman gibi Allah yolunda harcamasını ve infak etmesini bilmemiz gerekir. Yeri gelince sahabeden Mute savaşında olduğu gibi Zeyd b. Harise, Cafer-i Tayyar gibi canımızı feda etmesini bilmemiz gerekir.

Bunları bir proje haline getirip hayatta tatbik etmeden yılbaşı rezaletinden halkımızı kurtarmamız mümkün değildir. Peygamberimiz şöyle buyurur: “Kim bir kavme benzerse o da onlardandır.”