Unutulmaya yüz tutmuş oyunlarımız vardır bizim. Eğlencesi tarihe karışmış, tozlu sayfalarda adı bulunmaz olmuş oyunlarımız vardır bizim mesela “ aşık oyunu” gibi. Evet, âşık oyunu… Deyimlere konu olmuş bir oyun. Orta Asya’nın bağrından kopup gelen ve bir kemikle bin bir eğlenceyi bir araya getiren Türklerin tarihi bir oyunu “ aşık oyunu.”

**

Hayvancılığı bir geçim kaynağı ve bir uğraş olarak gören Türkler, yalnızca hayvanın etinden sütünden faydalanmamıştır. Aynı zamanda zaman zaman kestikleri hayvanların arka bacaklarında ki eklem kısmında bulunan “aşık kemiğini “de kullanıp kendilerine bir eğlence bulmuşlardır ve bu eğlence zamanla oyuna dönüşmüş adını da oynandığı kemikten alarak “ aşık oyunu “ şeklinde anılmaya başlamıştır.

**

Yöreden yöreye kuralları ve oynanma şekli değişse de adı ve adını aldığı kemik hep aynı kalmıştır. Aşık kemiği yalnızca bir oyun için atılmamıştır söylenenlere göre yer yer Anadolu ‘ nun bazı kısımlarında iddia üzerine de atılmıştır.

**

Oyuna adını veren kemiğin günümüzde ki cam bilyelere ilham kaynağı olduğu söylenir.” Aşık atmak “ deyimine konu olan bu kemik ve oyun deyimlerde kullanıldığında ise “Biriyle yarışmak, özellikle kendisinden üstün biriyle yarışmak, rakip olmak “ manasına gelmektedir.

**

Günümüz de daha çok Kazakistan’da oynanan bu oyun için o bölgelerde yarışmalar da düzenlenmektedir. Bu yarışmalarla tarihi oyunumuz yâd edilmektedir. Türklerin tarihi bir eğlencesi olan bu oyunu unutmayalım unutturmayalım.

**

Tarih ona sahip çıktığımız sürece vardır. Velhasıl sevgili okur, eğer tarihi bir eğlenceyi hatırlamak istiyorsan kasaplara bir uğra derim. “Aşık kemiğini yakından gör, bu oyunun eğlencesini bir tat derim. Tabi “eğer bilgisayar oyunları bana yetiyor, aşık falan istemem “derseniz elbette ki bu karar da sizindir bir şey diyemem zira okuyucu ile” aşık atılmaz.” Siz sevgili okurlarla aşık atmıyorum yalnızca sizleri “ bu tarihi oyunumuzu oynamaya davet ediyorum .” Sevgiyle kalın…