Zaman su gibi hızlıca akarken, bu kısa sürede insanoğlu neler yaşıyor, nelere şahitlik ediyor bilinmez. Herkes kendi dünyasını bilir ve onu yaşar.

Dün 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü idi. Sağ olsun siyasiler gazetelere tebrik mesajları yayınlamış, hepsine teşekkürler ederiz. Ziyaretimize gelenlere de ayağınıza sağlık diyoruz. Adı üstünde Çalışan Gazeteciler Günü, çalışmayanlar üzerlerine alınmasınlar.

Gerçekten çalışan gazeteciler zor şartlarda ve kıt imkanlarla bu kutsal görevlerini yerine getiriyorlar. Kobilere, çiftçilere bilcümle girişimcilere hibe ve destek verilirken, gazetecilere verilen bir takım imkanlar da geri alınıyor.
Keza 1.10.2008 tarihinde 5510 sayılı kanunla kaybettikleri  yıpranma payı hakları, 01.02.2013 tarihinde 5510 sayılı kanuna 48. Ek madde gereği geriye dönük olarak yararlanma imkanı sağlandı.

O dönem Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı olan Faruk Çelik’in özel gayretleri ile 6385 sayılı kanunla da yeniden fiili hizmet zammı pirim gününe eklenmekte ve yaştan da yarısı kadar düşülmektedir. Bir de sarı basın kartı sahibi olmak şartı eklendi. Son zamanlarda bir kısıtlama da hafta sonu olan, Pazar günleri fiili hizmet sürelerinden sayılmama şartı getirildi. Bu da ayrı bir handikap.

Gazetecinin durumu bu ahvalde.  Peki gazete sahipleri ne durumda? Derseniz. Onların da pek farklı değil. Elbette ülkemizde yaşanan ekonomik sıkıntılar, gazetelere de yansıyor. Ani yükselen döviz fiyatları ve buna karşılık gazetelerin hammaddesi olan kağıt, boya  ve kalıp giderlerinin sürekli değişmesi ve temininde yaşanılan güçlükler aşılamıyor. Birde bunların yurt dışından ithal edilmesi ayrı bir güçlük teşkil ediyor. Yeni yılda bunların düzelmesini umut ediyoruz.

Günümüzde sosyal medya yayıncılığı yapılsa da, halkımız gazete okumak istiyor. Mürekkep kokusunu teneffüs ederek, yazılı basından vazgeçmek istemiyor. Biz de onlara bizimle beraber oldukları için teşekkür ediyoruz.  
Cumanız mübarek olsun. Allah’a emanet olunuz.